Αδρεναλίνη

Τι είναι η αδρεναλίνη;

Όταν συμβαίνει μια αγχωτική κατάσταση και η καρδιά σας αρχίζει να χτυπάει γρήγορα, τα χέρια σας αρχίζουν να ιδρώνουν και αρχίζετε να ψάχνετε έξοδο διαφυγής, η απόκριση αυτή προέρχεται από την ορμόνη αδρεναλίνη. Επίσης ονομάζεται επινεφρίνη, αυτή η ορμόνη είναι ένα κρίσιμο μέρος της ανταπόκρισης του σώματος κατά της πίεσης, αλλά η υπερβολική έκθεση μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία. Εξαιτίας αυτού, η αδρεναλίνη είναι μια ορμόνη που αξίζει να κατανοηθεί.

Η αδρεναλίνη παράγεται στο μυελό των επινεφριδίων καθώς και σε μερικούς από τους νευρώνες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Μέσα σε λίγα λεπτά κατά τη διάρκεια μιας αγχωτικής κατάστασης, η αδρεναλίνη απελευθερώνεται γρήγορα στο αίμα, στέλνοντας παρορμήσεις στα όργανα για να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη απόκριση.

Ποια είναι η λειτουργία της αδρεναλίνης;

Η αδρεναλίνη ενεργοποιεί την απόκριση ετοιμότητας του σώματος. Αυτή η αντίδραση προκαλεί διαστολή των αεραγωγών για να παρέχει στους μυς το οξυγόνο που χρειάζονται είτε για να καταπολεμήσουν τον κίνδυνο είτε για να διαφύγουν. Η αδρεναλίνη ενεργοποιεί επίσης τα αιμοφόρα αγγεία να συστέλλονται για να κατευθύνουν ξανά το αίμα προς μεγάλες μυϊκές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς και των πνευμόνων.

Η ικανότητα του σώματος να αισθάνεται πόνο μειώνεται επίσης ως αποτέλεσμα της αδρεναλίνης, γι ‘αυτό μπορείτε να συνεχίσετε να τρέχετε ή να καταπολεμάτε τον κίνδυνο ακόμη και όταν τραυματίζεστε. Η αδρεναλίνη προκαλεί αξιοσημείωτη αύξηση της δύναμης και της απόδοσης, καθώς και αυξημένη ευαισθητοποίηση, σε περιόδους στρες. Μετά την υποχώρηση του στρες, η επίδραση της αδρεναλίνης μπορεί να διαρκέσει έως και μία ώρα.

Αδρεναλίνη και άσκηση

Ένα φυσιολογικό ερέθισμα στην έκκριση αδρεναλίνης είναι η άσκηση. Οι πρώιμες δοκιμές πλάσματος REA έδειξαν ότι η αδρεναλίνη και οι συνολικές κατεχολαμίνες αυξάνονται αργά κατά την άσκηση, κυρίως όταν αρχίζει ο αναερόβιος μεταβολισμός.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, η συγκέντρωση της αδρεναλίνης στο αίμα αυξάνεται εν μέρει από την αυξημένη έκκριση του μυελού των επινεφριδίων και εν μέρει από τον μειωμένο μεταβολισμό της αδρεναλίνης λόγω μειωμένης ροής αίματος στο ήπαρ. Η έγχυση αδρεναλίνης εντός του φυσιολογικού εύρους καταστέλλει την υπερδραστικότητα της ανθρώπινης αναπνευστικής οδού επαρκώς, ώστε να ανταγωνίζεται τις συστολικές επιδράσεις της εισπνεόμενης ισταμίνης.

Αδρεναλίνη και μνήμη

Έχει βρεθεί ότι οι ορμόνες, όπως η αδρεναλίνη, μπορούν να παράγουν οπισθοδρομική ενίσχυση της μακροχρόνιας μνήμης στους ανθρώπους. Η απελευθέρωση της αδρεναλίνης λόγω συναισθηματικά αγχωτικών γεγονότων, η οποία είναι ενδογενής αδρεναλίνη, μπορεί να ρυθμίσει την ενοποίηση της μνήμης των γεγονότων, διασφαλίζοντας την ισχύ της μνήμης ανάλογη με τη σημασία της.

Η δραστηριότητα αδρεναλίνης μετά την εκμάθηση αλληλεπιδρά επίσης με τον βαθμό διέγερσης που σχετίζεται με την αρχική κωδικοποίηση. Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η αδρεναλίνη έχει ρόλο στην προσαρμογή του μακροχρόνιου στρες και στην κωδικοποίηση της συναισθηματικής μνήμης.

Η αδρεναλίνη μπορεί επίσης να διαδραματίσει ρόλο στην αύξηση της μνήμης διέγερσης και φόβου υπό συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής μετατραυματικού στρες.

“Εκτεταμένες μελέτες δείχνουν ότι η επινεφρίνη (αδρεναλίνη)  ρυθμίζει την ενοποίηση της μνήμης για συναισθηματικά διεγερτικά καθήκοντα σε ζώα και ανθρώπους.”

Μελέτες έχουν επίσης βρεθεί ότι η μνήμη αναγνώρισης που περιλαμβάνουν αδρεναλίνη εξαρτάται από ένα μηχανισμό που εξαρτάται από β αδρενοϋποδοχείς.  Μελέτες έχουν δείξει ότι η σοταλόλη , ένας β αδρενοϋποδοχέα που επίσης δεν εισέρχεται εύκολα στον εγκέφαλο, μπλοκάρει τις ενισχυτικές επιδράσεις της αδρεναλίνης που χορηγείται περιφερειακά στη μνήμη. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι β αδρενοϋποδοχείς είναι απαραίτητοι για την αδρεναλίνη, για να έχει επίδραση στην ενοποίηση της μνήμης.

Συναισθηματική απόκριση

Κάθε συναισθηματική απόκριση έχει συστατικό συμπεριφοράς, αυτόνομο συστατικό και ορμονικό συστατικό. Το ορμονικό συστατικό περιλαμβάνει την απελευθέρωση της αδρεναλίνης, μια αδρενομυελική απόκριση που εμφανίζεται σε απόκριση στο στρες και που ελέγχεται από το συμπαθητικό νευρικό σύστημα.

Το κύριο συναίσθημα που μελετήθηκε σε σχέση με την αδρεναλίνη είναι ο φόβος. Σε ένα πείραμα, τα άτομα που έλαβαν αδρεναλίνη εξέφρασαν πιο αρνητικές και λιγότερες θετικές εκφράσεις του προσώπου σε ταινίες φόβου σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου. Αυτά τα θέματα ανέφεραν επίσης έναν πιο έντονο φόβο από τις ταινίες και μεγαλύτερη μέση ένταση αρνητικών αναμνήσεων στα θέματα ελέγχου.

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης καταδεικνύουν ότι υπάρχουν γνωστές συσχετίσεις μεταξύ αρνητικών συναισθημάτων και επιπέδων αδρεναλίνης. Συνολικά, η μεγαλύτερη ποσότητα αδρεναλίνης σχετίζεται θετικά με μια διέγερση αρνητικών συναισθημάτων. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να σημαίνουν εν μέρει ότι η αδρεναλίνη προκαλεί φυσιολογικές συμπαθητικές αποκρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου καρδιακού ρυθμού και του τρέμουλου στο γόνατο, η οποία μπορεί να αποδοθεί στο αίσθημα φόβου ανεξάρτητα από το πραγματικό επίπεδο φόβου που προκαλείται από το βίντεο.

Αν και μελέτες έχουν βρει μια συγκεκριμένη σχέση μεταξύ της αδρεναλίνης και του φόβου, άλλα συναισθήματα δεν είχαν τέτοια αποτελέσματα. Στην ίδια μελέτη, τα άτομα δεν εξέφρασαν περισσότερη διασκέδαση σε μια ταινία ψυχαγωγίας ούτε μεγαλύτερη οργή σε μια ταινία θυμού. Τα ευρήματα υποστηρίζουν την ιδέα ότι η αδρεναλίνη έχει κάποιο ρόλο στη διευκόλυνση της κωδικοποίησης συναισθηματικών διεγερτικών γεγονότων, συμβάλλοντας σε υψηλότερα επίπεδα διέγερσης λόγω φόβου.

Τι συμβαίνει εάν έχω πάρα πολύ αδρεναλίνη;

Η υπερβολική παραγωγή αδρεναλίνης είναι πολύ συχνή. Οι περισσότεροι άνθρωποι εκτίθενται περιστασιακά σε αγχωτικές καταστάσεις και έτσι οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε τα τυπικά συμπτώματα της απελευθέρωσης αδρεναλίνης, όπως:

• γρήγορος καρδιακός παλμός,
• υψηλή αρτηριακή πίεση,
• άγχος,
• απώλεια βάρους,
• υπερβολική εφίδρωση και
• αίσθημα παλμών.

Ωστόσο, αυτή είναι μια φυσιολογική απόκριση του σώματος που προορίζεται να μας βοηθήσει να ανταποκριθούμε σε μια αγχωτική κατάσταση. Μόλις τελειώσει το οξύ άγχος, τα συμπτώματα εξαφανίζονται γρήγορα καθώς σταματά η υπερ-έκκριση αδρεναλίνης.

Μερικά άτομα με παχυσαρκία και αποφρακτική άπνοια ύπνου μπορεί να εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης κάθε βράδυ καθώς προσπαθούν να αναπνέουν. Αυτό μπορεί να παίξει ρόλο στην ανάπτυξη της υψηλής αρτηριακής πίεσης σε αυτούς τους ανθρώπους.

Πολύ σπάνια, η υπερπαραγωγή της αδρεναλίνης μπορεί να προκληθεί από έναν όγκο επινεφριδίων που ονομάζεται φαιοχρωμοκύτωμα ή ένα παραγαγγλίωμα (εάν βρίσκεται έξω από τα επινεφρίδια αλλά κατά μήκος των νεύρων του συμπαθητικού νευρικού συστήματος που διατρέχουν το στήθος και την κοιλιά). Τέτοιοι όγκοι μπορεί να εμφανιστούν και σε οικογένειες. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν τα τυπικά συμπτώματα της περίσσειας αδρεναλίνης σε διαλείπουσα βάση, αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρκετά ήπια, ώστε να είναι μόλις αισθητά.

Τι συμβαίνει εάν έχω πολύ λίγη αδρεναλίνη;

Η πάθηση από πολύ λίγη αδρεναλίνη είναι πολύ ασυνήθιστη, ακόμη και αν έχετε χάσει και τα δύο επινεφρίδια λόγω ασθένειας ή χειρουργικής επέμβασης. Δεδομένου ότι το 90% της αδρεναλίνης του σώματος προέρχεται από το νευρικό σύστημα, η απώλεια 10% μέσω των επινεφριδίων δεν είναι πραγματικά σημαντική.

Επομένως, η «ανεπάρκεια αδρεναλίνης» δεν εμφανίζεται στην πραγματικότητα ως ιατρική διαταραχή εκτός από ίσως σε εξαιρετικά σπάνιες και ασυνήθιστες γενετικές ανεπάρκειες ενζύμων κατεχολαμίνης.

Προβλήματα που σχετίζονται με την αδρεναλίνη

Η αδρεναλίνη είναι ένα σημαντικό μέρος της ικανότητας του σώματός σας να επιβιώνει, αλλά μερικές φορές το σώμα θα απελευθερώσει την ορμόνη όταν βρίσκεται υπό πίεση αλλά δεν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει αισθήματα ζάλης και αλλαγών στην όραση. Επίσης, η αδρεναλίνη προκαλεί απελευθέρωση γλυκόζης.

Όταν δεν υπάρχει κίνδυνος, αυτή η επιπλέον ενέργεια δεν έχει καμία χρήση, και αυτό μπορεί να κάνει ένα άτομο να αισθάνεται ανήσυχο και ευερέθιστο. Τα υπερβολικά υψηλά επίπεδα της ορμόνης λόγω στρες χωρίς πραγματικό κίνδυνο, μπορούν να προκαλέσουν καρδιακή βλάβη, αϋπνία και νευρικό συναίσθημα.

Οι ιατρικές καταστάσεις που προκαλούν υπερπαραγωγή αδρεναλίνης είναι σπάνιες, αλλά μπορεί να συμβούν. Εάν ένα άτομο έχει όγκους στα επινεφρίδια, για παράδειγμα, μπορεί να παράγει πάρα πολύ αδρεναλίνη. που οδηγεί σε άγχος, απώλεια βάρους, αίσθημα παλμών, γρήγορο καρδιακό παλμό και υψηλή αρτηριακή πίεση. Σπάνια εμφανίζεται πολύ λίγη αδρεναλίνη, αλλά αν γινόταν, θα περιόριζε την ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται σωστά σε καταστάσεις άγχους.

Αδρεναλίνη και κόπωση επινεφριδίων

Ο όρος «επινεφριδιακή κόπωση» έχει χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει μια ομάδα συμπτωμάτων που λέγεται ότι εμφανίζονται σε άτομα που βρίσκονται κάτω από μακροχρόνιο ψυχικό, συναισθηματικό ή σωματικό στρες. Οι υποστηρικτές της κόπωσης των επινεφριδίων λένε ότι μπορεί να έχετε περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσετε αυτήν την κατάσταση από την έλλειψηςν αδρεναλίνης, για παράδειγμα, αν έχετε μια αγχωτική εργασία. είστε εργαζόμενοι με βάρδιες, ή εάν κάνετε κατάχρηση αλκοόλ ή ναρκωτικών.

Τα συμπτώματα που λέγεται ότι οφείλονται στην επινεφριδιακή κόπωση περιλαμβάνουν κόπωση, δυσκολία στον ύπνο το βράδυ ή στο πρωινό ξύπνημα, λαχτάρα για αλάτι και ζάχαρη και ανάγκη διεγερτικών όπως η καφεΐνη, για να περάσετε την ημέρα. Αυτά τα συμπτώματα είναι κοινά και μη ειδικά, που σημαίνει ότι μπορούν να βρεθούν σε πολλές ασθένειες. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν ως μέρος μιας φυσιολογικής, πολυάσχολης ζωής και να μη σχετίζονται με την έκκριση αδρεναλίνης.

Δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη που να υποστηρίζει την κόπωση των επινεφριδίων ως πραγματική ιατρική κατάσταση. Η πραγματική αιτία των συμπτωμάτων σας μπορεί να μην βρεθεί και να μην αντιμετωπιστεί σωστά. Επίσης, η αναφερόμενη θεραπεία για κόπωση επινεφριδίων μπορεί να είναι δαπανηρή, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι απίθανο να καλύψουν το κόστος.

Ιατρικές χρήσεις της αδρεναλίνης

Ως φάρμακο, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων καταστάσεων, όπως αναφυλαξία , καρδιακή ανακοπή και επιφανειακή αιμορραγία. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για το άσθμα όταν άλλες θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές. Χορηγείται ενδοφλεβίως , με ένεση σε μυ , με εισπνοή ή με ένεση ακριβώς κάτω από το δέρμα.

Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν τρέμουλο, άγχος και εφίδρωση. Μπορεί να εμφανιστεί γρήγορος καρδιακός ρυθμός και υψηλή αρτηριακή πίεση. Περιστασιακά μπορεί να οδηγήσει σε ανώμαλο καρδιακό ρυθμό. Ενώ η ασφάλεια της χρήσης του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού είναι ασαφής, τα οφέλη για τη μητέρα πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Έγινε υπόθεση για τη χρήση έγχυσης αδρεναλίνης αντί της ευρέως αποδεκτής θεραπείας των ινοτρόπων για πρόωρα βρέφη με κλινικό καρδιαγγειακό πρόβλημα. Παρόλο που υπάρχουν επαρκή δεδομένα που συνιστούν ανεπιφύλακτα τις εγχύσεις αδρεναλίνης ως βιώσιμη θεραπεία, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστεί οριστικά ότι αυτές οι εγχύσεις θα μειώσουν επιτυχώς τα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας μεταξύ των πρόωρων, καρδιαγγειακά υποβαθμισμένων βρεφών.

Ερωτήσεις για το γιατρό σας

Η αδρεναλίνη σπάνια προκαλεί προβλήματα, αλλά το συνεχές άγχος μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές που σχετίζονται με την αδρεναλίνη. Η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων ξεκινά με την εύρεση υγιών τρόπων αντιμετώπισης του στρες. Σκεφτείτε να ρωτήσετε το γιατρό σας:

• Πώς μπορώ να καταλάβω εάν παράγω υπερβολική αδρεναλίνη;
• Πώς μπορώ να μειώσω το άγχος στη ζωή μου;
• Θα μπορούσε η αδρεναλίνη να προκαλεί τα συμπτώματά που έχω;
• Τι επίδραση έχει η λειτουργία και το άγχος της αδρεναλίνης στη συνολική υγεία μου;

Ένας ενδοκρινολόγος είναι ο καλύτερος τύπος γιατρού για να μιλήσετε όταν αντιμετωπίζετε ορμονικά ζητήματα.