Οι αμυγδαλές παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σας σύστημα και είναι η πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια στους ιούς και τα βακτήρια που εισπνέετε ή καταπίνετε. Αυτή η συλλογή λεμφοειδούς ιστού στο πίσω μέρος του στόματός σας είναι μέρος του αμυγδαλικού δακτυλίου του Waldeyer και περιλαμβάνει την υπερώια αμυγδαλή, τη ρινοφαρυγγική αμυγδαλή (επίσης γνωστή ως αδενοειδές), τις σαλπιγγικές αμυγδαλές και τη γλωσσική αμυγδαλή. ( Όταν οι αμυγδαλές έχουν μια ανοσολογική απόκριση σε πιθανούς ξένους εισβολείς, όπως βακτήρια ή άλλο είδος λοίμωξης, μπορεί να διογκωθούν ή να μεγεθυνθούν. Αυτός ο τύπος μόλυνσης των αμυγδαλών ονομάζεται αμυγδαλίτιδα.
Σημεία και συμπτώματα της αμυγδαλίτιδας
Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσετε όταν έχετε αμυγδαλίτιδα μπορεί να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Κόκκινες, πρησμένες αμυγδαλές
- Λευκή ή κίτρινη επίστρωση ή μπαλώματα στις αμυγδαλές
- Πονόλαιμος Δύσκολη ή επώδυνη κατάποση
- Πυρετός Διογκωμένοι, ευαίσθητοι αδένες (λεμφαδένες) στο λαιμό
- Κακή αναπνοή
- Στομαχόπονος, ιδιαίτερα σε μικρότερα παιδιά
- Στραβολαίμιασμα
- Πονοκέφαλο
Για ένα πολύ μικρό παιδί που μπορεί να μην είναι σε θέση να εκφράσει λεκτικά τα συμπτώματα που αντιμετωπίζει, αναζητήστε τα εξής:
- Πυρετός
- Σάλια λόγω δύσκολης ή επώδυνης κατάποσης
- Άρνηση για φαγητό
- Ασυνήθιστα ανήσυχο
Εάν αυτά τα συμπτώματα αμυγδαλίτιδας ακούγονται παρόμοια με εκείνα του κοινού κρυολογήματος, είναι επειδή η αμυγδαλίτιδα προκαλείται συχνά από το κοινό κρυολόγημα. αλλά τα συμπτώματα τείνουν να διαρκούν περισσότερο και να γίνονται πιο σοβαρά. Ο ιός που ξεκινά με ρουθούνισμα και πονόλαιμο μπορεί να μετατραπεί σε λοίμωξη αμυγδαλών.
Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου της Αμυγδαλίτιδας
Το επίθημα «-itis» σημαίνει φλεγμονή. Και ο όρος «αμυγδαλίτιδα» σημαίνει φλεγμονή ή μόλυνση των αμυγδαλών. Η αμυγδαλίτιδα προκαλείται συχνότερα από έναν ιό όπως αυτοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από βακτήρια, όπως ο Streptococcus pyogenes (στρεπτόκοκκος ομάδας Α) – το βακτήριο που προκαλεί το στρεπτόκοκκο. Ο ρόλος των αμυγδαλών ως το πρώτο ανατομικό εμπόδιο του ανοσοποιητικού συστήματος τις καθιστά ευάλωτες στη μόλυνση. Αν και η ίδια η αμυγδαλίτιδα δεν είναι μεταδοτική, οι ιοί και τα βακτήρια που προκαλούν τη μόλυνση (και τα σχετικά συμπτώματα) είναι.
Η αμυγδαλίτιδα είναι τις περισσότερες φορές αποτέλεσμα ιογενούς λοίμωξης και η αυξημένη έκθεση σε άλλους που μπορεί να είναι φορείς ιού (συγκεκριμένα μολυσμένα σταγονίδια που εκπνέουν ή βήχουν) αυξάνει τον κίνδυνο να πάθεις ιογενή λοίμωξη που μετατρέπεται σε αμυγδαλίτιδα.
Ένας δάσκαλος δημοτικού σχολείου, για παράδειγμα, που εκτίθεται σε πολλά παιδιά που τρέχουν και παίζουν μαζί είναι πιθανώς πιο πιθανό να αρρωστήσει από κάποιον που εργάζεται στο δικό του γραφείο. Τα παιδιά τείνουν επίσης να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για λοιμώξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αμυγδαλίτιδα για τον ίδιο λόγο.
Τείνουν να περνούν περισσότερο χρόνο κοντά σε άλλους. Το συχνό πλύσιμο των χεριών, μπορεί να βοηθήσει να σταματήσει η εξάπλωση ιογενών λοιμώξεων που μπορεί να μετατραπούν σε αμυγδαλίτιδα.
Οι μάσκες που καλύπτουν τη μύτη και το στόμα (τόσο για τα μολυσμένα άτομα όσο και για όσους έρχονται σε επαφή μαζί τους) μπορούν επίσης να μειώσουν την εξάπλωση των ιογενών λοιμώξεων.
Τα μικρά παιδιά και οι έφηβοι διατρέχουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο για αμυγδαλίτιδα επειδή έχουν πιο εμφανή ιστό αμυγδαλών, αναφέρει ο Clark. «Καθώς γερνάμε, ο ιστός των αμυγδαλών συρρικνώνεται λίγο και τείνουμε να παθαίνουμε λιγότερες μολύνσεις ως αποτέλεσμα. Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για αμυγδαλίτιδα στους ενήλικες είναι η στενή συνεργασία με τα παιδιά και η προχωρημένη ηλικία (που μπορεί να αποδυναμώσει την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού και να σας βάλει σε υψηλότερο κίνδυνο για λοίμωξη που μπορεί να μετατραπεί σε αμυγδαλίτιδα).
Πώς γίνεται η διάγνωση της αμυγδαλίτιδας;
Πολλές περιπτώσεις αμυγδαλίτιδας υποχωρούν μόνες τους (με την κατάλληλη αντιμετώπιση των συμπτωμάτων) και μπορεί να μην διαγνωστούν καθόλου.
Πώς ξέρετε πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια;
Ο Clark προτείνει μερικές οδηγίες για το πότε πρέπει να επισκεφτείτε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης ή να αναζητήσετε επείγουσα φροντίδα:
Καλέστε το γιατρό σας εάν έχετε 39 πυρετό ή υψηλότερο
Δεν μπορείτε να φάτε ή να πιείτε οτιδήποτε ή εάν ο πόνος στο λαιμό σας δεν έχει βελτιωθεί ή έχει επιδεινωθεί τρεις ημέρες αφότου αισθανθήκατε για πρώτη φορά άρρωστος.
Αναζητήστε επείγουσα ή άμεση φροντίδα εάν έχετε σάλια πολύ περισσότερο από το συνηθισμένο, έχετε δυσκολία στην αναπνοή ή την κατάποση, έχετε πρησμένο λαιμό, έντονο πόνο στο στόμα σας ή έχετε αλλαγή φωνής (που σχετίζεται με τα συμπτώματα της αμυγδαλίτιδας σας).
Εάν δείτε το γιατρό σας σχετικά με συμπτώματα που θα μπορούσαν να είναι αμυγδαλίτιδα, θα σας ζητήσει λεπτομέρειες σχετικά με τα συμπτώματα που αντιμετωπίζετε και θα κάνει φυσική εξέταση. Αυτά τα δύο βήματα είναι τα πιο σημαντικά μέρη για να καθοριστεί εάν ένα άτομο έχει αμυγδαλίτιδα, εξηγεί ο Δρ Ρόουαν. Όταν βλέπει έναν ασθενή που ενδέχεται να έχει αμυγδαλίτιδα, ελέγχει το πίσω μέρος του λαιμού για να δει εάν οι αμυγδαλές είναι κόκκινες, έχουν φλεγμονή ή έχουν λευκές κηλίδες ή πύον, καθώς και για να δει εάν η μία πλευρά είναι πιο πρησμένη από το άλλο.
Νιώθει επίσης το λαιμό για να δει αν οι λεμφαδένες είναι πρησμένοι. Όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι πιθανά σημάδια μόλυνσης. Εάν ο γιατρός επιβεβαιώσει ότι οι αμυγδαλές έχουν μολυνθεί, το επόμενο βήμα είναι να προσδιοριστεί εάν η λοίμωξη είναι βακτηριακή, όπως ο στρεπτόκοκκος λαιμού (καθώς θα χρειαζόταν αντιβιοτικά σε αυτή την περίπτωση). Εάν μια ιογενής λοίμωξη είναι η αιτία της αμυγδαλίτιδας (όπως συμβαίνει συνήθως), δεν χρειάζονται αντιβιοτικά. Ένα γρήγορο τεστ στρεπτόκοκκου μπορεί να χορηγηθεί στο ιατρείο και δίνει αποτελέσματα σε λίγα μόνο λεπτά. Το τεστ βέβαια δεν είναι τέλειο και μερικές φορές επανέρχεται αρνητικό ακόμα και όταν υπάρχουν βακτήρια στρεπτόκοκκου.
Ο γιατρός μπορεί να παραγγείλει μια καλλιέργεια λαιμού – η οποία περιλαμβάνει επίσης το ταμπονάρισμα στο πίσω μέρος του λαιμού – για να δει εάν ο στρεπτόκοκκος αναπτύσσεται από το δείγμα που συλλέγεται. Είναι πιο αξιόπιστο από το γρήγορο τεστ στρεπτόκοκκου, αλλά τα αποτελέσματα μπορεί να διαρκέσουν μία ή δύο ημέρες.
