Η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας, που παλαιότερα ονομαζόταν «ανίκανος τράχηλος», σημαίνει ότι ο τράχηλος της μήτρας μιας γυναίκας βραχύνεται, εξασθενεί και αρχίζει να διαστέλλεται και να ανοίγει πολύ νωρίς στην εγκυμοσύνη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή.
Όταν αυτή η πρόωρη διαστολή δεν ανιχνευθεί έγκαιρα, η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προκαλέσει απώλεια εγκυμοσύνης ή γέννηση πρόωρου βρέφους. Το αποτέλεσμα ενός πρόωρου τοκετού εξαρτάται από το πότε γεννιέται το μωρό, με την πρόωρη γέννηση να είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε αποτελέσματα όπως σοβαρές γενετικές ανωμαλίες ή ακόμα και απώλεια εγκυμοσύνης.
Αιτίες
Η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας μπορεί να προκύψει από προηγούμενη βλάβη του τραχήλου της μήτρας, όπως μια δύσκολη εμπειρία γέννησης ή ορισμένοι τύποι επεμβάσεων του τραχήλου της μήτρας, όπως η διαδικασία εκτομής με ηλεκτροκαυτηρίαση βρόχου (LEEP), η αφαίρεση με λέιζερ και η εκτομή κώνου. Μια τυπική βιοψία τραχήλου της μήτρας δεν προκαλεί ανεπάρκεια.
Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε γυναίκες με συγγενείς δυσπλασίες της μήτρας, όπως η δίκερως μήτρα ή η μονόκερως μήτρα, και σε γυναίκες των οποίων οι μητέρες έλαβαν DES (ένα φάρμακο που πιστεύεται ότι αποτρέπει την αποβολή αλλά τελικά συνδέεται με αναπαραγωγικά προβλήματα στις μελλοντικές γενιές). Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας μπορεί να είναι πιο πιθανή σε γυναίκες που έχουν κάνει πολλαπλές αποξέσεις (μια χειρουργική επέμβαση που χρησιμοποιείται για την ολοκλήρωση μιας αποβολής σε περιπτώσεις όπου η μήτρα αποτυγχάνει να αδειάσει το περιεχόμενο μιας χαμένης εγκυμοσύνης).
Συμπτώματα
Δυστυχώς, η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας συνήθως δεν έχει συμπτώματα στην πρώτη προσβεβλημένη εγκυμοσύνη. Ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται χωρίς απαραίτητα η γυναίκα να παρατηρήσει συσπάσεις και στη συνέχεια τα νερά σπάνε και το μωρό γεννιέται— μερικές φορές είναι πολύ νωρίς για να έχει την ευκαιρία να επιβιώσει. Οι γυναίκες μπορεί να έχουν κάποια κηλίδες ή αιμορραγία, αλλά συνήθως, μέχρι τη στιγμή ανιχνεύεται, είναι πολύ αργά για να σταματήσει ο πρόωρος τοκετός.
Διάγνωση
Η ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας δεν είναι συχνή και οι γιατροί δεν εξετάζουν τακτικά για την πάθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εκτός από γυναίκες με ισχυρούς παράγοντες κινδύνου (όπως μια γνωστή δυσπλασία της μήτρας ή μια προηγούμενη αποβολή δεύτερου τριμήνου ή πρόωρος τοκετός). Σε γυναίκες υψηλού κινδύνου, οι γιατροί μπορούν να παρακολουθούν τον τράχηλο χρησιμοποιώντας κολπικό υπερηχογράφημα, αλλά ο υπέρηχος δεν ανιχνεύει πάντα με ακρίβεια τις αλλαγές του τραχήλου της μήτρας.
Μπορεί να παλεύετε με την ιδέα ότι η απώλειά σας θα μπορούσε να είχε αποτραπεί εάν είχε εντοπιστεί εγκαίρως. Αντισταθείτε στην επιθυμία να κατηγορήσετε τον εαυτό σας ή να αναλύσετε ξανά την εμπειρία σας για να δείτε εάν υπήρχαν σημάδια και θυμηθείτε ότι η αυχενική ανεπάρκεια είναι συνήθως χωρίς ξεκάθαρα σημεία ή συμπτώματα, γι’ αυτό και τόσο λίγες γυναίκες γνωρίζουν αυτήν την πάθηση μέχρι να είναι πολύ αργά.
Εξετάστε το ενδεχόμενο να βρείτε μια ομάδα υποστήριξης (αυτοπροσώπως ή διαδικτυακά) για να μιλήσετε με άλλους που ασχολούνται με την ανεπάρκεια του τραχήλου της μήτρας ή αναζητήστε τη βοήθεια ενός συμβούλου.
Θεραπεία σε επόμενες εγκυμοσύνες
Μετά από απώλεια εγκυμοσύνης ή άλλη επιπλοκή λόγω ανεπάρκειας του τραχήλου της μήτρας, υπάρχει κίνδυνος το πρόβλημα να ξανασυμβεί στην επόμενη εγκυμοσύνη. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να συμβουλευτείτε οπωσδήποτε έναν ειδικό κύησης υψηλού κινδύνου ή άλλο έμπειρο γυναικολόγο νωρίς στην επόμενη εγκυμοσύνη σας και ιδανικά πριν από τη σύλληψη.
Σχεδόν το ένα τρίτο των πρόωρων τοκετών μπορεί να αποφευχθεί με ενεργή διαχείριση και θεραπεία. Ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας δώσει ειδικές οδηγίες στην επόμενη εγκυμοσύνη σας. Μπορεί να χρειάζεστε συχνούς προγεννητικούς ελέγχους για την παρακολούθηση του τραχήλου σας και μπορεί να σας συμβουλεύσουμε να αποφύγετε την έντονη άσκηση ή τη σεξουαλική επαφή. Δεν συνιστάται πλέον η ανάπαυση στο κρεβάτι. Αντίθετα, ο γιατρός σας θα σας συμβουλεύσει τροποποιημένη δραστηριότητα.
Για γυναίκες με ιστορικό προηγούμενου πρόωρου τοκετού μεταξύ 20 εβδομάδων και 36 εβδομάδων και 6 ημερών κύησης, η χρήση της καπροϊκής υδροξυπρογεστερόνης 17-α (μια συνθετική μορφή της ορμόνης προγεστίνης) έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο επαναλαμβανόμενων πρόωρων γέννηση κατά περισσότερο από 30%.
Add Comment