Υπάρχουν δύο τύποι καρδιακής ανεπάρκειας στην αριστερή πλευρά: καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης και καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης. Και τα δύο μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως πόνο στο στήθος, κόπωση και δύσπνοια.
Ορισμένες ιατρικές παθήσεις όπως ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η στεφανιαία νόσος σας θέτουν σε υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξετε καρδιακή ανεπάρκεια. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να διαγνώσει τον τύπο καρδιακής ανεπάρκειας που έχετε με βάση μια φυσική εξέταση και εξετάσεις όπως το υπερηχοκαρδιογράφημα. Η θεραπεία για την αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής και φάρμακα. Δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά η κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Θεραπεία Καρδιακής Ανεπάρκειας με Μειωμένο Κλάσμα Εξώθησης
Η θεραπεία για οποιονδήποτε με καρδιακή ανεπάρκεια πρέπει να ξεκινά με τροποποίηση του τρόπου ζωής, όπως:
- Τροποποίηση διατροφής, συμπεριλαμβανομένης της χαμηλής πρόσληψης νατρίου και υγρών
- Διακοπή του καπνίσματος
- Πίνοντας λιγότερο αλκοόλ
- Αύξηση της άσκησης
- Διατήρηση υγιούς βάρους
Η φαρμακοθεραπεία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας του HFrEF. Τα κύρια επικυρωμένα φάρμακα για την καρδιακή ανεπάρκεια είναι:
- Αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ΜΕΑ)/αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARBs): Αποδεδειγμένα μειώνουν τα ποσοστά θνησιμότητας και βελτιώνουν τη νεφρική λειτουργία
- Βήτα-αναστολείς: Αποδεδειγμένα μειώνουν τα ποσοστά θνησιμότητας μειώνοντας την πίεση στην καρδιά
- Διουρητικά: Περιλαμβάνει φάρμακα όπως οι θειαζίδες, τα οποία όχι μόνο μειώνουν τη θνησιμότητα, αλλά και μειώνουν τα συμφορητικά συμπτώματα αφαιρώντας υγρό γύρω από την καρδιά και τους πνεύμονες. Τα διουρητικά βρόχου παράγουν πιο έντονο και βραχύτερο αποτέλεσμα διούρησης από τα θειαζίδια.
- Ανταγωνιστές υποδοχέων ορυκτοκορτικοειδών (MRAs), όπως η σπιρονολακτόνη και η επλερενόνη: Χρησιμοποιούνται όταν αποτυγχάνουν οι β-αναστολείς και οι αναστολείς ΜΕΑ. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή σε άτομα με νεφρική νόσο, καθώς το φάρμακο μπορεί να επιδεινώσει τη νεφρική δυσλειτουργία.
- Lanoxin (digoxin): Έχει υψηλό προφίλ ανεπιθύμητων ενεργειών και χρησιμοποιείται ως τελευταία προσπάθεια για τη μείωση της νοσηλείας
- Corlanor (ivabradine): Λειτουργεί σαν β-αναστολέας για να επιβραδύνει την καρδιά. συχνά συνταγογραφείται σε εκείνους που δεν μπορούν να ανεχθούν τους β-αναστολείς και χρησιμοποιούνται μαζί με αναστολείς ΜΕΑ/ARBs ή MRAs/ARBs
- Jardiance (εμπαγλιφλοζίνη): Αυτό το φάρμακο έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο νοσηλείας και θανάτου για ασθενείς με HFrEF έως και 30%. Μπορεί επίσης να επιβραδύνει σημαντικά την πτώση της νεφρικής λειτουργίας. Το Jardiance μπορεί να αλληλεπιδράσει με τα διουρητικά και μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμία (χαμηλό σάκχαρο στο αίμα) σε άτομα που λαμβάνουν ινσουλίνη. Συζητήστε όλα τα φάρμακά σας με τον γιατρό σας πριν πάρετε το Jardiance.
Τα φάρμακα συνήθως προστίθενται με βάση το πόσο αποτελεσματικά είναι στη διαχείριση των συμπτωμάτων σας. Ο καρδιολόγος σας πιθανότατα θα ξεκινήσει με έναν συνδυασμό αναστολέα ΜΕΑ, β-αναστολέα ή διουρητικών για ανακούφιση από τα συμπτώματα. Εάν εξακολουθείτε να είστε συμπτωματικός και το LVEF σας είναι ίσο ή μικρότερο από 35%, μπορεί να προστεθεί MRA.
Εάν εξακολουθείτε να είστε συμπτωματικός και το LVEF σας είναι ίσο ή μικρότερο από 35%, ο γιατρός σας μπορεί να προτείνει την αντικατάσταση του αναστολέα ΜΕΑ με έναν αναστολέα υποδοχέα αγγειοτενσίνης-νεπριλυσίνης. Μπορεί επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο θεραπείας Corlanor ή καρδιακού επανασυγχρονισμού. Τέλος, εάν εξακολουθείτε να είστε ασυμπτωματικοί, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο διγοξίνης, συσκευής υποβοήθησης LV ή μεταμόσχευσης καρδιάς.
