Η χημειοθεραπεία λειτουργεί καταστρέφοντας τα ταχέως διαιρούμενα καρκινικά κύτταρα. Επειδή οι ωοθήκες περιέχουν κύτταρα που διαιρούνται ταχέως, επηρεάζονται επίσης από τη χημειοθεραπεία. Ανάλογα με το πόσο χρονών είστε και τους τύπους και τη δόση των φαρμάκων που λαμβάνετε, οι ωοθήκες σας μπορεί ή όχι να ανακάμψουν από αυτή τη βλάβη.
Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε εάν οι περίοδοι σας θα σταματήσουν προσωρινά κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας ή οριστικά, και δεν είναι δυνατό να προβλέψουμε πόσο σύντομα θα μάθετε την απάντηση. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα πραγματοποιεί περιοδικά εξετάσεις αίματος για να ελέγχει τα επίπεδα των ορμονών σας.
Εάν βρίσκεστε στα τέλη της δεκαετίας του ’40 τη στιγμή που υποβάλλεστε σε χημειοθεραπεία, η ιατρική εμμηνόπαυση μπορεί να σας μεταφέρει στη μετεμμηνόπαυση χωρίς επανάληψη του εμμηνορροϊκού σας κύκλου. Εάν είστε 30 ετών ή νεότεροι τη στιγμή της θεραπείας, μπορεί να επαναλάβετε τις περιόδους σας και να αντιμετωπίσετε φυσική εμμηνόπαυση στο μέλλον.
Ορμονοθεραπεία
Η χρήση φαρμάκων για την προσωρινή διακοπή λειτουργίας των ωοθηκών με σκοπό την καταστολή της παραγωγής οιστρογόνων είναι γνωστή ως θεραπεία καταστολής των ωοθηκών και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία για τον θετικό σε ορμονικούς υποδοχείς καρκίνο του μαστού.
Τα φάρμακα που διακόπτουν προσωρινά τις ωοθήκες περιλαμβάνουν το Zoladex (γκοσερελίνη) και το Lupron (λευπρολίδη). Και οι δύο είναι αγωνιστές της ορμόνης απελευθέρωσης της ωχρινοτρόπου ορμόνης (LHRH) και λειτουργούν λέγοντας στον εγκέφαλο να σταματήσει τις ωοθήκες να παράγουν οιστρογόνα. Τα φάρμακα χορηγούνται ως ενέσεις μία φορά το μήνα κατά τη διάρκεια αρκετών μηνών ή κάθε μερικούς μήνες.
Μόλις σταματήσει το φάρμακο, οι ωοθήκες συνήθως αρχίζουν να λειτουργούν ξανά. Ο χρόνος που χρειάζεται για να ανακάμψουν οι ωοθήκες μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο. Όσο νεότεροι είστε, τόσο πιο πιθανό είναι να ανακάμψουν τα επίπεδα των ωοθηκών και των οιστρογόνων σας.
Υπήρξαν περιπτώσεις ατόμων που έμειναν έγκυες ενώ λάμβαναν φάρμακα καταστολής των ωοθηκών, επομένως εάν είστε προεμμηνοπαυσιακός και έχετε σύντροφο cis-άρρεν, είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε μη ορμονικό έλεγχο των γεννήσεων, όπως προφυλακτικά, διάφραγμα ή μη ορμονικό IUD.
