Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή Υπογονιμότητα

Εγκυμοσύνη με υπερ – ταχεία κρυοσυντήρηση βλαστοκύστεων

Κατά τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης, η γυναίκα υπόκειται σε ορμονική διέγερση των ωοθηκών, έτσι ώστε να παραχθούν περισσότερα από ένα ωάρια, που είναι και ο φυσιολογικός αριθμός των ωαρίων που παράγονται κάθε μήνα ενός έμμηνου κύκλου. Ο αριθμός των παραγόμενων αυτών ωαρίων, καθώς και η ποιότητά τους είναι καθοριστικής σημασίας, εφόσον από αυτά θα προκύψουν τα γονιμοποιημένα έμβρυα που θα μεταφερθούν πίσω στη μήτρα της γυναίκας κατά την εμβρυομεταφορά. Στη χώρα μας, από το 2005 έχει ψηφισθεί νόμος για την Εξωσωματική Γονιμοποίηση και ο οποίος προσδιορίζει τον αριθμό των εμβρύων που μεταφέρονται κατά την εμβρυομεταφορά σε 3 έως το πολύ 4, ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας.

Όταν τα ‘πλεονάζοντα’ μετά την εμβρυομεταφορά έμβρυα είναι καλής ποιότητας μπορούν να κρυοσυντηρηθούν, και ήδη μεγάλος είναι ο αριθμός των παιδιών που έχουν γεννηθεί παγκοσμίως μετά από κρυοσυντήρηση.

Φέτος, και για πρώτη φορά στον ελλαδικό χώρο, έχουμε τις πρώτες εγκυμοσύνες από ταχεία κρυοσυντήρηση εμβρύων στο στάδιο των βλαστοκύστεων [vitrification]. Η μέθοδος αυτή προσφέρει στα υπογόνιμα ζευγάρια μια εναλλακτική λύση υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, σε μικρότερο κόστος και με λιγότερα – συνήθως – φάρμακα από τις ευρέως εφαρμοζόμενες μέχρι στιγμής μεθόδους.

Ποιο είναι το πραγματικό όφελος μιας γυναίκας, που υπόκειται στη διαδικασία με την εφαρμογή αυτής της μεθόδου;

Η μεταφορά στη μήτρα κρυοσυντηρημένων (‘κατεψυγμένων’) εμβρύων είναι μια διαδικασία πολύ πιο απλή από την εξωσωματική γονιμοποίηση, γιατί η γυναίκα δεν χρειάζεται να λάβει ορμονική διέγερση των ωοθηκών, αποφεύγοντας στις περισσότερες φορές τις σχετικές ενέσεις.

Η κατάψυξη των εμβρύων αποτελεί ρουτίνα πλέον για τις Μονάδες Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, ενώ για πρώτη φορά έχουμε στην Ελλάδα εγκυμοσύνη από κατεψυγμένες βλαστοκύστεις με την υπέρ -ταχεία κατάψυξη (vitrification).

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα από τη συγκεκριμένη μέθοδο;

Με την υπερ-ταχεία μέθοδο μειώνονται οι ‘βλάβες’ που ενδέχεται να προκληθούν στο έμβρυο κατά τη διαδικασία της κρυοσυντήρησης, με μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης κατά την απόψυξη αλλά και εμφύτευσης μετά την εμβρυομεταφορά.

Τι γίνεται αν δεν χρησιμοποιηθούν όλα τα κρυοσυντηρημένα έμβρυα, υπάρχει νομικό πλαίσιο;

Ο νόμος του 2005, προσδιορίζει τη μέγιστη διάρκεια συντήρησης των κατεψυγμένων εμβρύων στα πέντε (5) χρόνια, ενώ υπάρχει δέσμευση το ζευγάρι να χρησιμοποιήσει τα κρυοσυντηρημένα έμβρυα που έχει, προτού προβεί σε νέο κύκλο Εξωσωματικής Γονιμοποίησης.

Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται να μην υπάρξουν στο μέλλον έμβρυα για τα οποία για διάφορους λόγους κάποιος από τους ‘γονείς’ τους δεν έχει ενδιαφερθεί για την τύχη τους, το οποίο οφείλεται σε διάφορες παραμέτρους (π.χ. το ζευγάρι δεν επιθυμεί άλλους απογόνους, θάνατος γονέα, διαζύγιο γονέων, κ.α.).

About the author

Λαΐνης Ανδρέας

Ίσως μέχρι σήμερα, ο νεότερος ειδικευμένος Ιατρός στην Ελλάδα. Από τον 4/1989 έως 4/1990 διετέλεσε υπηρεσία υπαίθρου στο Αγροτικό Ιατρείο Καμένων Βούρλων.Έκτοτε ιδιώτης κυτταρολόγος με ιατρεία σε αρκετές πόλεις της Ελλάδος. Από τους πρώτους στην Ευρώπη το 1992 που έκανε ταυτοποιήσεις ιών και μικροβίων (ΙΝ SITU υβριδισμό), εφάρμοσε την υγρή κυτταρολογία από το 1998, το ΤhinPrep Pap Test καθώς και όλες τις εξελίξεις της σύγχρονης ανοσοκυτταροχημείας, μοριακής κυτταρολογίας κ.ά.