Εκφοβισμός ενηλίκων: Ποιοι τύποι εκφοβιστών υπάρχουν

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τον εκφοβισμό, σκέφτονται τα παιδιά να εκφοβίζουν το ένα το άλλο στην τάξη ή στην παιδική χαρά του σχολείου. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι πολλά παιδιά εκτίθενται σε εκφοβισμό, ακόμη και σε πολύ μικρές ηλικίες. Ωστόσο, ο εκφοβισμός δεν είναι αποκλειστικός για τα παιδιά ή την παιδική ηλικία. Πολλοί ενήλικες εκφοβίζουν άλλους ενήλικες. Τα τελευταία χρόνια, ο εκφοβισμός ενηλίκων έχει λάβει μεγαλύτερη προσοχή από τον κόσμο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο εκφοβισμός ενηλίκων είναι πολύ πραγματικός και μάλιστα διαδεδομένος. Ωστόσο, προτού κάποιος μπορέσει να μάθει, πώς να χειρίζεται τον εκφοβισμό ενηλίκων, πρέπει πρώτα να κατανοήσει τη φύση του εκφοβισμού ενηλίκων, πώς λειτουργεί και σε τι συνίσταται γενικά.

Ανασκόπηση του εκφοβισμού ενηλίκων

Ο εκφοβισμός ενηλίκων είναι εγγενώς τοξικός και ύπουλος σε όλα τα περιβάλλοντα και σε κάθε μορφή. Η κατανόηση των κατηγοριών των ενηλίκων που κάνουν bullying και του τρόπου λειτουργίας τους είναι επιτακτική ανάγκη, για την κατανόηση των υποκείμενων λόγων και άλλων παραγόντων. Οι ενήλικες που εμπλέκονται σε εκφοβισμό, είναι πιο πιθανό να το κάνουν με άλλα μέσα εκτός από σωματικά. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις, όπου υπάρχει σωματική κακοποίηση και εκφοβισμός. Συνήθως, στον κόσμο του εκφοβισμού ενηλίκων, οι δράστες εμπίπτουν σε ορισμένες κατηγορίες.

Τύποι ενηλίκων εκφοβιστών

1. Πρώτος και κύριος έρχεται ο ναρκισσιστικός τύπος. Οι ναρκισσιστές που επιλέγουν να εκφοβίσουν άλλους ενήλικες, το κάνουν επειδή δεν έχουν ενσυναίσθηση ή φόβο για δυσμενείς επιπτώσεις. Επιπλέον, γενικά παλεύουν με ζητήματα αυτοεκτίμησης, εξ ου και ο εξαναγκασμός τους να υποτιμούν συνεχώς άλλους ανθρώπους. Οι άνθρωποι που αγαπούν αληθινά τον εαυτό τους, δεν χρειάζεται να εκφοβίσουν τους άλλους για να νιώσουν ανώτεροι.
2. Οι παρορμητικοί ενήλικες εκφοβιστές τείνουν να εμπλέκονται σε σποραδικό και ανεξέλεγκτο εκφοβισμό. Μερικές φορές αυτός ο τρόπος εκφοβισμού συμβαίνει, όταν ο δράστης βρίσκεται υπό άγχος ή περνάει μια δύσκολη περίοδο. Αν και ο παρορμητικός εκφοβισμός δεν είναι συνήθως προγραμματισμένος ή προμελετημένος, αυτό δεν τον δικαιολογεί. Το να περνάς από προκλήσεις στη ζωή δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να επιτεθεί σε άλλους ή να εμπλακεί σε εκφοβισμό. Οι ενέργειες των παρορμητικών ενηλίκων είναι εξίσου επικίνδυνες με τους ενήλικους εκφοβιστές, που ανήκουν σε άλλες κατηγορίες.
3. Ακολουθούν οι σωματικοί εκφοβιστές. Όπως υποδηλώνει το όνομα, οι σωματικοί ενήλικοι εκφοβιστές διαπράττουν εκφοβισμό, που περιλαμβάνει σωματικές ενέργειες και επαφή. Οι σωματικοί εκφοβιστές συχνά χτυπούν, χαστουκίζουν ή με άλλο τρόπο επιτίθενται σε ανθρώπους. Μπορεί επίσης να εμπλακούν σε καταδίωξη, κλοπή ή καταστροφή προσωπικής περιουσίας κάποιου. Πολλοί σωματικοί ενήλικοι εκφοβιστές απειλούν επίσης να βλάψουν τον στόχο τους ή τα άτομα με τα οποία μπορεί να συνδέεται ο στόχος τους. Οι εκφοβιστές αυτής της φύσης μπορεί να αντιμετωπίζουν ζητήματα θυμού ή άλλου είδους σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα.
4. Οι λεκτικοί ενήλικοι εκφοβιστές τείνουν να χρησιμοποιούν τα λόγια τους για να μειώσουν τους ανθρώπους. Είναι σημαντικό να μην ελαχιστοποιούνται οι επιπτώσεις του λεκτικού εκφοβισμού, απλώς και μόνο επειδή αυτές οι επιπτώσεις δεν είναι απτές. Οι λέξεις είναι πολύ ισχυρές και μπορούν να καταστρέψουν τη φήμη, τις καριέρες, την εσωτερική αυτοεκτίμηση και άλλα πράγματα. Ένας αξιοσημείωτος αριθμός λεκτικών ενηλίκων εκφοβιστών διαδίδουν φήμες, κουτσομπολεύουν τους άλλους πίσω από την πλάτη τους και, κατά τα άλλα, χρησιμοποιούν λέξεις για να είναι κακοί και προσβλητικοί.

Τέλος, έρχονται δευτερεύοντες ενήλικες εκφοβιστές. Οι δευτερεύοντες ενήλικες εκφοβιστές είναι μάρτυρες των πράξεων του “νταή” και γενικά συμμετέχουν στον εκφοβισμό, ώστε να μην γίνουν ο επόμενος στόχος του εκφοβιστή. Πολλοί δευτερεύοντες ενήλικοι νταήδες δεν τρέφουν αληθινή κακία προς κάποιον, ωστόσο φοβούνται να μιλήσουν. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε, ότι ο δευτερογενής εκφοβισμός ενηλίκων δεν είναι λιγότερο επιβλαβής, απλώς και μόνο επειδή ο συγκεκριμένος δράστης ενεργεί από φόβο. Οι ενήλικες που γίνονται μάρτυρες εκφοβισμού, θα πρέπει είτε να μιλήσουν, είτε να αναφέρουν το περιστατικό, αντί να πληγώσουν περισσότερο το άτομο που δέχεται τον εκφοβισμό.