Τα αντανακλαστικά ή οι αυτόματες ενέργειες που επιδεικνύουν τα νεογέννητα δείχνουν πλήρως την τρομερή δύναμη του ανθρώπινου ενστίκτου και της εξέλιξης. Από το αντανακλαστικό σφιξίματος του χεριού μέχρι το πιάσιμο, τα μωρά είναι προγραμματισμένα να ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα στο περιβάλλον τους με συγκεκριμένες, ακούσιες αντιδράσεις. Για παράδειγμα, χαϊδέψτε το μάγουλο ενός νεογέννητου και θα ανοίξει αυτόματα το στόμα του και θα γυρίσει το κεφάλι του προς την πλευρά που άγγιξε. Χαϊδέψτε την οροφή του στόματός τους και θα αρχίσουν να πιπιλίζουν το δάχτυλο σας.
Ενώ αυτά τα αντανακλαστικά μπορεί να φαίνονται απλά αξιολάτρευτα, έχουν πολύ μεγαλύτερο σκοπό. Έχουν αποτυπωθεί στο DNA μας επειδή βοηθούν τα μωρά να επιβιώσουν—και μας συνδέουν όλους με την ανθρώπινη καταγωγή μας. Στο παρελθόν, το να έχεις αυτά τα αντανακλαστικά ή όχι μπορεί να σήμαινε τη διαφορά μεταξύ επιβίωσης πέρα από τη βρεφική ηλικία ή όχι.
Φυσιολογικά αντανακλαστικά νεογνών
Τα βρεφικά αντανακλαστικά βοηθούν το νεογνό σας να μεταβεί στη ζωή εκτός μήτρας και να μάθει τι πρέπει να κάνει για να επιβιώσει. Εάν το μικρό σας δεν έχει εμφανίσει το αντανακλαστικό ριζώματος ή οποιαδήποτε από τις άλλες ακούσιες κινήσεις παρακάτω, καλέστε τον παιδίατρό σας.
Αντανακλαστικό “ριζώματος (Root Reflex)
Το αντανακλαστικό του “ριζώματος” είναι ένα από τα πιο γνωστά από τις πολυάριθμες ακούσιες κινήσεις και ενέργειες που είναι φυσιολογικές για τα νεογέννητα. Αυτό βοηθά το μωρό σας να βρει το στήθος ή το μπιμπερό για να αρχίσει να τρώει. Όπως περιγράφηκε παραπάνω, όταν ένα νεογέννητο το χαϊδεύει κανείς στο μάγουλο, θα στραφεί προς το άγγιγμα. Αυτή η αυτόματη απόκριση συνήθως υποχωρεί κατά 4 μήνες.
Αντανακλαστικό Moro ή Startle
Το αντανακλαστικό Moro προκαλεί το μωρό σας να επεκτείνει τα χέρια, τα πόδια, τα δάχτυλά του και την καμάρα του όταν τρομάζει από την αίσθηση της πτώσης, έναν δυνατό θόρυβο ή άλλα περιβαλλοντικά ερεθίσματα. Τα μωρά συνήθως παρουσιάζουν μια “έκπληκτη” εμφάνιση. Οι παιδίατροι συνήθως θα ελέγχουν για αυτήν την ανταπόκριση αμέσως μετά τη γέννηση και κατά τον πρώτο έλεγχο του μωρού. Το αντανακλαστικό συνήθως εξαφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 2 έως 4 μηνών.
Αντανακλαστικό πιπιλίσματος
Το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος είναι ένα βασικό αντανακλαστικό του νεογέννητου, ειδικά όταν συνδυάζεται με το αντανακλαστικό της ριζώματος, καθώς δίνει τη δυνατότητα στα μωρά να τρώνε ενστικτωδώς. Εάν αγγίξετε την οροφή του στόματος του μωρού σας με το δάχτυλό σας, μια πιπίλα ή μια θηλή, θα αρχίσει αυτόματα το πιπίλισμα. Περίπου στην ηλικία των 2 έως 3 μηνών, το ένστικτο του πιπιλίσματος του μωρού σας θα μεταβεί σε μια συνειδητή προσπάθεια και δεν θεωρείται πλέον αντανακλαστικό.
Ανακλαστικό βήματος
Το αντανακλαστικό βηματισμού επιτρέπει στο μωρό σας να βάλει το ένα πόδι μπροστά από το άλλο όταν τοποθετείτε τα πόδια του σε μια επίπεδη επιφάνεια. Αυτό δεν είναι πραγματικά περπάτημα και θα εξαφανιστεί περίπου στην ηλικία των 4 μηνών. Εάν το δοκιμάσετε στο σπίτι, φροντίστε να υποστηρίξετε το βάρος του μωρού σας κρατώντας το κάτω από τα χέρια (ενώ στηρίζετε και το κεφάλι), καθώς το μωρό σας δεν είναι ακόμα αρκετά δυνατό για να κρατήσει πραγματικά το σώμα του σε όρθια θέση. Αυτό το αντανακλαστικό θα επιστρέψει σε συνειδητή μορφή κοντά στην ηλικία του ενός, καθώς το μωρό σας μαθαίνει να περπατά πραγματικά.
Παλμιαία λαβή
Η παλαμιαία λαβή κάνει τα μωρά να πιάνουν τα πράγματα, επιτρέποντας στο μωρό σας να «κρατάει» το χέρι σας —ή, πιθανότατα, το δάχτυλό σας. Όταν αγγίζετε την παλάμη του χεριού του μωρού σας, τα δάχτυλά του θα κουλουριαστούν και θα κολλήσουν στο δάχτυλό σας. Αν προσπαθήσετε να αφαιρέσετε το δάχτυλό σας από την λαβή τους, η λαβή θα σφίξει. Αυτό το αντανακλαστικό, το οποίο εξαφανίζεται γύρω στους 5 έως 6 μήνες, βοηθά τα μωρά να αναπτύξουν την ικανότητα να πιάνουν σκόπιμα πράγματα.
Αντανακλαστικό περίφραξης
Το αντανακλαστικό της περίφραξης συμβαίνει όταν τοποθετείτε το μωρό σας ανάσκελα και μετακινείτε το κεφάλι του προς τη μία πλευρά. Το μωρό θα πάρει τη «θέση περίφραξης», επεκτείνοντας το χέρι και το πόδι στην πλευρά που είναι στραμμένη. Το άλλο τους χέρι και πόδι θα είναι λυγισμένα, με αυτό το χέρι σε γροθιά. Αυτό το αντανακλαστικό είναι παρόν μέχρι την ηλικία των 6 μηνών περίπου.
Φυσιολογικά αντανακλαστικά για τη διάρκεια της ζωής
Τα νεογέννητα είναι επίσης εξοπλισμένα με πολλά αντανακλαστικά που θα διαρκέσουν μέχρι την ενηλικίωση. Μερικές από τις πιο κοινές από αυτές τις αυτόματες απαντήσεις που μοιραζόμαστε όλοι περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
Αντανακλαστικό “ανοιγοκλείνω τα μάτια”: Κλείσιμο των ματιών ως απόκριση στο άγγιγμα ή σε ένα ξαφνικό, έντονο φως
Αντανακλαστικό φίμωσης: Φίμωση ως απόκριση στο άγγιγμα του πίσω μέρους του στόματος ή του λαιμού
Αντανακλαστικό βήχα: Βήχας ως απόκριση στη διέγερση των αεραγωγών
Αντανακλαστικό φτέρνισμα: Φτάρνισμα ως απόκριση σε ερεθισμό των ρινικών αεραγωγών
Αντανακλαστικό χασμουρητού: Χασμουρητό ως απάντηση στην ανάγκη του σώματος για περισσότερο οξυγόνο (ή κούραση)
Ανακλαστικό προσανατολισμού: Γνωστό και ως “τι είναι;” αντανακλαστικό, εφιστά την προσοχή σε νέα ερεθίσματα
Αντανακλαστικό γόνατος: Ονομάζεται επίσης επιγονατιδικό αντανακλαστικό, ένα ξαφνικό λάκτισμα ως απάντηση σε ένα χτύπημα στον επιγονατιδικό τένοντα (που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το γόνατο)
Add Comment