Ημικρανία

Η ημικρανία είναι μια νευρολογική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια συμπτωμάτων και συνήθως περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, συχνά συνοδευόμενο από ναυτία, εμετό ευαισθησία στο φως, την αφή, τη μυρωδιά ή τον ήχο, ζάλη, οπτικές διαταραχές, μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στο πρόσωπο, τα χέρια ή τα πόδια.

Οι κρίσεις ημικρανίας μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση ή να έχουν προηγηθεί ορισμένοι γνωστοί παράγοντες, όπως η παράλειψη γεύματος, η έκθεση στον καπνό ή στην ατμοσφαιρική ρύπανση ή σε αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών ως μέρος του εμμηνορροϊκού κύκλου. Οι περισσότερες κρίσεις ημικρανίας διαρκούν από 4 έως 72 ώρες, αν και η αποτελεσματική θεραπεία μπορεί να τις μειώσει σε λίγες ώρες.

Από την άλλη πλευρά, ορισμένες κρίσεις ημικρανίας μπορεί να διαρκέσουν ακόμη και περισσότερο από 72 ώρες. Η ύπαρξη ημικρανίας μπορεί να είναι προκαλέσει προβλήματα στη καθημερινότητα και να οδηγήσει σε χαμένες ημέρες σχολείου ή εργασίας, να είναι λιγότερο παραγωγικό το άτομο στο σχολείο ή στην εργασία, να μην είναι σε θέση να ασκήσει οικιακές υποχρεώσεις και να χάσει τις οικογενειακές, κοινωνικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Υπολογίζεται ότι 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως έχουν ημικρανία. Ενώ μια ποικιλία ενεργοποιήσεων μπορεί να πυροδοτήσει επιθέσεις ημικρανίας, δεν τις προκαλούν άμεσα ή την υποκείμενη ασθένεια. Υπάρχουν ακόμη κενά στην κατανόηση των γιατρών για το τι προκαλεί ημικρανία. Ωστόσο, ορισμένοι γιατροί περιγράφουν τον εγκέφαλο ημικρανίας ως υπερκινητικό ή υπερευαίσθητο, με τον οποίο εννοούν ότι ο εγκέφαλος κάποιου με ημικρανία αντιδρά πιο έντονα σε περιβαλλοντικά ερεθίσματα όπως το άγχος ή η διαταραχή του ύπνου από τον εγκέφαλο κάποιου που δεν έχει ημικρανία, στα συμπτώματα που είναι γνωστά ως κρίση ημικρανίας.

Δεν υπάρχει θεραπεία για την ημικρανία, αλλά οι θεραπείες και οι προσεγγίσεις του τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν στην ελαχιστοποίηση του αριθμού των επιθέσεων που έχει ένα άτομο και να συντομεύσουν ή να μειώσουν τη σοβαρότητα αυτών που συμβαίνουν.

Τύποι ημικρανίας

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ημικρανίας: με ή χωρίς αύρα. Η ημικρανία με αύρα χωρίζεται περαιτέρω σε τέσσερις υποτύπους: ημικρανία με τυπική αύρα, ημικρανία με αύρα στελέχους εγκεφάλου, ημιπληγική ημικρανία και ημικρανία αμφιβληστροειδούς. Και μερικοί από αυτούς τους υποτύπους έχουν τους δικούς τους υποτύπους. Ένα άτομο μπορεί να έχει περισσότερους από έναν τύπους ημικρανίας ταυτόχρονα καθώς και άλλους τύπους πονοκεφάλων.

Η ημικρανία κατηγοριοποιείται επίσης ως χρόνια ή επεισοδιακή, με βάση τον αριθμό ημερών ανά μήνα που ένα άτομο έχει συμπτώματα. Η χρόνια ημικρανία ορίζεται ως πόνος ημικρανίας που εμφανίζεται για 15 ή περισσότερες ημέρες το μήνα για τουλάχιστον τρεις μήνες. Η επεισοδιακή ημικρανία ορίζεται ως λιγότερες από 15 ημέρες ημικρανικών συμπτωμάτων το μήνα. Υπολογίζεται ότι 144 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως έχουν χρόνια ημικρανία. Όπως και με την επεισοδιακή ημικρανία, η χρόνια ημικρανία είναι έως και 3 φορές πιο συχνή στις γυναίκες από τους άνδρες.

Ο προσδιορισμός του τύπου ημικρανίας που έχετε μπορεί να σας βοηθήσει και τον γιατρό σας να επιλέξει τη σωστή θεραπεία για εσάς.

Ημικρανία χωρίς αύρα

Παλαιότερα γνωστή ως κοινή ημικρανία, η ημικρανία χωρίς αύρα χαρακτηρίζεται από πονοκέφαλο που συνήθως βρίσκεται στη μία πλευρά του κεφαλιού, έχει παλλόμενη ποιότητα, επιδεινώνεται από τη σωματική δραστηριότητα και συνοδεύεται από ναυτία ή ευαισθησία στο φως και τον ήχο. Η ημικρανία χωρίς αύρα μπορεί να έχει μια πρόδρομη ή προειδοποιητική φάση, στην οποία ένα άτομο βιώνει συμπτώματα όπως κατάθλιψη, λαχτάρα για φαγητό, δυσκολία στην εστίαση, ανεξέλεγκτο χασμουρητό και άλλα. Μπορεί επίσης να έχει μια φάση postdrome, όταν ο πόνος στον πονοκέφαλο έχει υποχωρήσει, αλλά ένα άτομο αισθάνεται κουρασμένο και πονάει και έχει πρόβλημα συγκέντρωσης.

Εναλλακτικά, ένα άτομο μπορεί να αισθάνεται ενθουσιασμένο και ακόμη ευφορικό αφού περάσει η φάση του πονοκεφάλου μιας ημικρανίας.

Ημικρανία με αύρα

Η ημικρανία με αύρα, που παλαιότερα ονομαζόταν κλασική ημικρανία, εμφανίζεται σε έως και 30 τοις εκατό των ατόμων που έχουν ημικρανία. Συνήθως προκαλεί τα ίδια συμπτώματα με την ημικρανία χωρίς αύρα, εκτός από το ότι η φάση της κεφαλαλγίας της ημικρανίας προηγείται από νευρολογικές διαταραχές που μπορεί να περιλαμβάνει οπτικές, ομιλικές ή αισθητηριακές αλλαγές.

Παραδείγματα οπτικής αύρας περιλαμβάνουν το να βλέπεις αστέρια, ή φώτα που αναβοσβήνουν, θολή όραση, προσωρινά τυφλά ή χρωματιστά σημεία. Οι αισθητηριακές διαταραχές μπορεί να περιλαμβάνουν αίσθημα καρφιτσών ή μούδιασμα σε μέρος του σώματος, του προσώπου ή της γλώσσας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμφανίζονται συμπτώματα αύρας χωρίς πονοκέφαλο που συνοδεύει ή ακολουθεί.

Ποια είναι η κύρια αιτία της ημικρανίας;

Η γενετική παίζει ισχυρό ρόλο στην πρόκληση ημικρανίας. Τα άτομα που έχουν ημικρανία έχουν 75 τοις εκατό πιθανότητες να έχουν συγγενή πρώτου βαθμού με ημικρανία. Ωστόσο, για τους περισσότερους τύπους ημικρανίας, κανένα συγκεκριμένο γονίδιο δεν έχει προσδιοριστεί ως η υποκείμενη αιτία.

Πώς ξέρω ότι πρόκειται για κρίση ημικρανίας;

Οι κρίσεις ημικρανίας συνήθως προκαλούν παλλόμενο πόνο στη μία πλευρά του κεφαλιού, αν και ο πόνος μπορεί να επηρεάσει και τις δύο πλευρές του κεφαλιού και μερικές φορές το πρόσωπο. Ο πόνος της ημικρανίας συνήθως αναπτύσσεται σταδιακά μέσα σε ώρες, επιδεινώνεται από τη συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα και συχνά συνοδεύεται από ναυτία, ευαισθησία στο φως και ευαισθησία στον ήχο.

Ποιες είναι οι συνήθεις αιτίες ημικρανίας;

Οι αλλαγές στον καιρό και η βαρομετρική πίεση προκαλούν κρίσεις ημικρανίας για πολλούς. Οι συνήθεις τροφές που προκαλούν το πρόβλημα περιλαμβάνουν το αλκοόλ, τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη και τον αρωματικό παράγοντα MSG. Άλλοι συνηθισμένοι παράγοντες ενεργοποίησης περιλαμβάνουν αλλαγή στο πρόγραμμα ύπνου, αφυδάτωση, πείνα, έντονη άσκηση και έντονο φως.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που πρέπει να κάνετε για μια κρίση ημικρανίας;

Βραχυπρόθεσμα, η λήψη φαρμάκων που μπορούν να σταματήσουν την κρίση ημικρανίας και η άσκηση οποιωνδήποτε μέτρων τρόπου ζωής ή σπιτικών θεραπειών που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων είναι η καλύτερη προσέγγιση. Μακροπρόθεσμα, η επίσκεψη σε ειδικό για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο θεραπείας ημικρανίας μπορεί να σας βοηθήσει να μειώσετε τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των επιθέσεων.

Πόσο καιρό διαρκεί μια κρίση ημικρανίας;

Οι κρίσεις ημικρανίας διαρκούν συνήθως μεταξύ 4 και 72 ωρών, αλλά μπορούν να συντομευθούν σημαντικά με τη θεραπεία και μπορούν επίσης να διαρκέσουν αρκετές ημέρες. Όταν ο πόνος μιας κρίσης ημικρανίας είναι σοβαρός, διαρκεί περισσότερο από 72 ώρες και δεν ανταποκρίνεται στα συνηθισμένα φάρμακα για την ημικρανία, μπορεί να χρειαστεί να ζητήσετε βοήθεια έκτακτης ανάγκης.

Ημικρανία με αύρα στελέχους εγκεφάλου

Αυτός ο τύπος ημικρανίας, παλαιότερα γνωστός ως ημικρανία τύπου βασικού τύπου, είναι ένας σπάνιος τύπος ημικρανίας με αύρα. Συνήθως περιλαμβάνει νευρολογικά συμπτώματα όπως θολή όραση, προβλήματα ομιλίας και ακοής, ζάλη, απώλεια ισορροπίας και συντονισμού.

Ημιπληγική Ημικρανία

Αυτός ο τύπος ημικρανίας έρχεται σε δύο μορφές: οικογενειακή ημιπληγική ημικρανία και σποραδική ημιπληγική ημικρανία. Και τα δύο χαρακτηρίζονται από αύρα, πυρετό και ημιπληγία (παράλυση στη μία πλευρά του σώματος). Και τα δύο είναι σχετικά σπάνια.

Ημικρανία αμφιβληστροειδούς

Η ημικρανία του αμφιβληστροειδούς είναι μια εξαιρετικά σπάνια αιτία προσωρινής απώλειας όρασης στο ένα μάτι. Διαγιγνώσκεται όταν ένα άτομο έχει επανειλημμένες προσβολές μονόπλευρης διαταραχής της όρασης συμπεριλαμβανομένων των τύπων οπτικών συμπτωμάτων που παρατηρούνται συνήθως στην αύρα ημικρανίας ή τύφλωση που σχετίζεται με πονοκέφαλο ημικρανίας. Αυτά τα συμπτώματα τείνουν να εξελίσσονται σε διάστημα πέντε ή περισσότερων λεπτών, μπορεί να διαρκέσουν έως και μία ώρα και μπορεί να συνοδεύονται ή να ακολουθούνται από πονοκέφαλο.

Χρόνια Ημικρανία

Ως χρόνια ημικρανία ορίζεται ο πονοκέφαλος που εμφανίζεται 15 ή περισσότερες ημέρες το μήνα για τουλάχιστον τρεις μήνες, με τον πονοκέφαλο να έχει χαρακτηριστικά ημικρανίας τουλάχιστον οκτώ από αυτές τις ημέρες. Δεδομένης της συχνότητας των συμπτωμάτων στη χρόνια ημικρανία, μπορεί να είναι αδύνατο να προσδιοριστεί πότε τελειώνει η κρίση ημικρανίας και αρχίζει η άλλη. Μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν ένα άτομο έχει πράγματι χρόνια ημικρανία ή έχει άλλη πάθηση, όπως κεφαλαλγία από υπερβολική χρήση φαρμάκων, που αναμένεται να προκαλέσει καθημερινό ή σχεδόν καθημερινό πόνο στο κεφάλι.

Σύμφωνα με τη Διεθνή Ταξινόμηση των Διαταραχών Πονοκεφάλου, η τήρηση ενός λεπτομερούς ημερολογίου πονοκεφάλου για τουλάχιστον ένα μήνα μπορεί να είναι απαραίτητη για να καθοριστεί τι είδους πονοκέφαλο ή πονοκεφάλους αντιμετωπίζει ένα άτομο.

Σύνδρομα που μπορεί να σχετίζονται με την ημικρανία

Ορισμένες διαταραχές εμφανίζονται συχνότερα μεταξύ ατόμων με ημικρανία ή άτομα, συνήθως παιδιά, με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης ημικρανίας:

Σύνδρομο Κυκλικού Εμετού

Στο σύνδρομο κυκλικού εμέτου, ένα άτομο βιώνει κρίσεις σοβαρής ναυτίας και εμέτου που διαρκούν μία ώρα ή περισσότερο για έως και 10 ημέρες τη φορά. Μεταξύ των επιθέσεων, που συμβαίνουν σε κανονικό κύκλο, το άτομο δεν έχει συμπτώματα ναυτίας ή εμέτου.

Κοιλιακή Ημικρανία

Αυτός ο τύπος επεισοδιακής ημικρανίας διαγιγνώσκεται κυρίως σε παιδιά. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κοιλιακό άλγος, ναυτία και έμετο. Τα παιδιά που εμφανίζουν κοιλιακή ημικρανία συχνά δεν έχουν προσβολές από πονοκέφαλο στην εφηβεία, αλλά συνεχίζουν να αναπτύσσονται ως ενήλικες.

Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος

Σε αυτό το σύνδρομο, διαφορετικά τα υγιή παιδιά βιώνουν επαναλαμβανόμενες σύντομες επιθέσεις ίλιγγο που εμφανίζονται χωρίς προειδοποίηση και υποχωρούν αυθόρμητα χωρίς απώλεια συνείδησης. Κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, ένα παιδί μπορεί να έχει νύστα (ανεξέλεγκτη οριζόντια ή κάθετη κίνηση των ματιών), διαταραχή της ισορροπίας ή του συντονισμού, έμετος και φόβο.

Καλοήθης Παροξυσμικής Κορτικοειδής

Εμφανίζεται σε βρέφη και μικρά παιδιά, το σύνδρομο αυτό προκαλεί κλίση του κεφαλιού προς τη μία πλευρά, με ή χωρίς μικρή περιστροφή, και παραμένει κεκλιμένο για λεπτά έως ημέρες πριν ξαναρχίσει αυθόρμητα τη φυσιολογική του θέση. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, το βρέφος ή το παιδί μπορεί να είναι χλωμό και ευερέθιστο, να έχει γενικά αδιαθεσία, να κάνει εμετό ή σε μεγαλύτερα παιδιά, να έχει διαταραχή της ισορροπίας ή του συντονισμού.

Άλλα είδη πονοκεφάλων

Άλλοι σπάνιοι τύποι πονοκεφάλων περιλαμβάνουν αυτές τις ποικιλίες:

Ομαδική κεφαλαλγία

Αυτοί οι έντονα οδυνηροί πονοκέφαλοι διαρκούν 15 έως 180 λεπτά χωρίς θεραπεία και συμβαίνουν σε κύκλους ή σε ομάδες.

Παροξυσμικές ημικρανίες

Φέρνει πόνος στη μία πλευρά του προσώπου ή γύρω από τα μάτια διαρκεί 2 έως 30 λεπτά και εμφανίζεται περισσότερες από 5 φορές την ημέρα.

Πονοκέφαλος επιλογής πάγου

Όπως υποδηλώνει το όνομα, ένας πονοκέφαλος επιλογής πάγου είναι ημικρανία που χαρακτηρίζεται από έντονο πόνο. Ευτυχώς, είναι σχετικά ασυνήθιστο και συνήθως κρατάει για σύντομο χρονικό διάστημα.

Ανθεκτικός πονοκέφαλος

Κάθε πονοκέφαλος, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας, που δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία.

Ινιακή νευραλγία

Αυτή η διαταραχή προκαλεί πόνο στο πίσω μέρος του κεφαλιού και του άνω λαιμού.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πονοκεφάλου και ημικρανίας;

Η ημικρανία είναι ένας τύπος πρωτοπαθούς διαταραχής πονοκεφάλου, όπως και ο πονοκέφαλος τύπου έντασης. Η αιτία για κανένα από τα δύο δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά και τα δύο φαίνεται να περιλαμβάνουν αυξημένη ευαισθησία στα ερεθίσματα, είτε πόνο, σε περίπτωση κεφαλαλγίας έντασης είτε περιβαλλοντικές αλλαγές, στην περίπτωση ημικρανίας.

Ενώ ο πόνος στο κεφάλι είναι ένα σύμπτωμα τόσο της ημικρανίας όσο και του πονοκέφαλου έντασης, οι κρίσεις ημικρανίας συχνά συνοδεύονται από ναυτία και επιδεινώνονται με τη συνηθισμένη φυσική δραστηριότητα, ενώ ο πονοκέφαλος τύπου έντασης δεν είναι. Επιπλέον, οι πονοκέφαλοι που προκαλούνται από ημικρανία εμφανίζονται συνήθως στη μία πλευρά του κεφαλιού, ενώ οι πονοκέφαλοι τάσης επηρεάζουν συνήθως και τις δύο πλευρές. Και η ημικρανία τείνει να έχει παλλόμενη ποιότητα, ενώ ο πόνος ενός πονοκεφάλου τύπου έντασης περιγράφεται ως πίεση ή σύσφιξη.

Η ύπαρξη ενός τύπου πρωτοπαθούς διαταραχής πονοκεφάλου δεν αποκλείει να έχει άλλο. Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι έχουν ημικρανία και πονοκέφαλο τύπου έντασης.

Σημεία και συμπτώματα ημικρανίας

Τα συμπτώματα της ημικρανίας ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της ημικρανίας και το άτομο. Σε γενικές γραμμές, όμως, οι κρίσεις ημικρανίας είναι πολύ επώδυνες και μπορούν να επηρεάσουν την καθημερινή σας ζωή. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της ημικρανίας είναι ο πόνος στο κεφάλι, συχνά χαρακτηρίζεται ως έντονη αίσθηση παλμών, συνήθως στη μία πλευρά του κεφαλιού, αλλά μερικές φορές και στις δύο πλευρές του κεφαλιού, και μερικές φορές ξεκινώντας από τη μία πλευρά του κεφαλιού και μετακινώντας στην άλλη πλευρά.

Ωστόσο, οι κρίσεις ημικρανίας έχουν τέσσερα στάδια, με κάπως διαφορετικά συμπτώματα σε κάθε στάδιο:

Πρόδρομο, ή Προειδοποίηση

Σε αυτό το στάδιο Μπορεί να παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια επίθεσης ημικρανίας μία ή δύο ημέρες πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων αύρας ή πονοκεφάλου. Αυτά τα πρώιμα προειδοποιητικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αλλαγές στη διάθεση, πόθους για ορισμένα τρόφιμα, μυϊκή δυσκαμψία, προβλήματα συγκέντρωσης, ευαισθησία στον ήχο ή στο φως, κόπωση και δυσκολία στον ύπνο, χασμουρητό και συχνή ούρηση.

Στάδιο Αύρας

Μέχρι το ένα τρίτο των ανθρώπων βιώνουν τη φάση της αύρας, η οποία μπορεί να διαρκέσει πέντε λεπτά έως μία ώρα και να αυξηθεί σε ένταση με την πάροδο του χρόνου. Η αύρα μπορεί να περιλαμβάνει την εμφάνιση φωτεινών σημείων ή μοτίβων φωτός, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα σε διάφορες περιοχές του σώματος αλλά όχι παράλυση.

Φάση κεφαλαλγίας

Ο πόνος συνοδεύεται από τη φάση πονοκεφάλου, η οποία μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες και έως τρεις ημέρες. Ο παλλόμενος πόνος μπορεί να ξεκινήσει από τη μία πλευρά του κεφαλιού και να κινηθεί ώστε να συμπεριλάβει και τις δύο πλευρές. Μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και έμετο καθώς θολή όραση και ευαισθησία σε ορισμένα ερεθίσματα όπως το φως και ο θόρυβος. Οι άνθρωποι συνήθως αναζητούν ένα ήσυχο, σκοτεινό δωμάτιο για ξεκούραση ή ύπνο κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης κρίσης ημικρανίας.

Postdrome

Στην τελευταία φάση μιας κρίσης ημικρανίας, όταν ο πόνος στον πονοκέφαλο έχει μειωθεί, μπορεί να εμφανιστεί κόπωση και πόνοι στο σώμα. Μπορεί να έχετε πρόβλημα συγκέντρωσης και να εξακολουθείτε να είστε υπερευαίσθητοι σε ορισμένα ερεθίσματα. Όλοι όσοι έχουν ημικρανία δεν βιώνουν και τα τέσσερα στάδια, ακόμη και εκείνοι που συνήθως το κάνουν μπορεί να μην βιώσουν και τα τέσσερα κατά τη διάρκεια κάθε κρίσης ημικρανίας.

Σε γενικές γραμμές, αυτά είναι τα πιο συχνά αναφερόμενα σημεία και συμπτώματα ημικρανίας:

Ευαισθησία στο φως, που ονομάζεται φωτοφοβία, η οποία συμβάλλει στην επιθυμία αναζήτησης ενός σκοτεινού χώρου κατά τη διάρκεια επιθέσεων.

Ηχητική ευαισθησία ή φωνοφοβία, που μπορεί να κάνει τους συνηθισμένους θορύβους αφόρητους.

Υπερευαισθησία στο άγγιγμα, που ονομάζεται αλλοδυνία, ή πόνος που προκύπτει από απαλά αγγίγματα, όπως το χτένισμα των μαλλιών ή το άγγιγμα του προσώπου σε μια μαξιλαροθήκη.

• Ναυτία και έμετος
• Πονοκέφαλος, συχνά με παλλόμενη ποιότητα
• Πόνος στον αυχένα ή δυσκαμψία
• Κούραση
• Δυσκολία συγκέντρωσης, μνήμης ή εκτέλεσης άλλων νοητικών εργασιών
• Ζάλη ή ίλιγγος
• Κατάθλιψη ή άγχος
• Κουδούνισμα στα αυτιά, ή εμβοές
• Πόνος στο κόλπο
• Διάρροια
• Αποστροφή στις οσμές

Τα συμπτώματα ημικρανίας μπορεί να είναι λιγότερο συχνά ή να αναφέρονται λιγότερο συχνά:

• Κρυώνουν τα χέρια ή τα πόδια
• Δυσκοιλιότητα
• Δυσκολία στην καθαρή ομιλία
• Δυσκολία κατανόησης γραπτών ή προφορικών πληροφοριών
• Πόνοι στο αυτί
• Οίδημα προσώπου
• Λαχτάρα για φαγητό
• Συχνουρία
• Αυξημένη δίψα
• Πόνος στο σαγόνι
• Νυχτερινές εφιδρώσεις
• Εφιάλτες
• Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στα χέρια, τα πόδια ή το πρόσωπο
• Σωματική αδυναμία
• Μυρίζοντας μυρωδιές (συνήθως δυσάρεστες) που δεν υπάρχουν πραγματικά
• Βουλωμένη μύτη

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου της ημικρανίας

Η ακριβής αιτία της ημικρανίας παραμένει άγνωστη. Έρευνες δείχνουν ότι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο. Μελέτες έχουν συνδέσει τις αλλαγές στο στέλεχος του εγκεφάλου και το νεύρο του τριδύμου, που μεσολαβεί στον πόνο, με την ημικρανία. Μπορεί επίσης να εμπλέκονται χημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο. Η κατάθλιψη και το άγχος έχουν συνδεθεί από καιρό με ημικρανία. Η κατάθλιψη επηρεάζει το 25 % των ατόμων με ημικρανία και το 50 % που έχει άγχος, σύμφωνα με το Αμερικανικό Migδρυμα Ημικρανίας.

Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι τα επίπεδα σεροτονίνης μειώνονται κατά τη διάρκεια κρίσεων ημικρανίας, προκαλώντας στο τρίδυμο σύστημα να απελευθερώσει ουσίες που ονομάζονται νευροπεπτίδια, τα οποία προκαλούν πόνο στον πονοκέφαλο. Μια αλλαγή του καιρού ή βαρομετρική πίεση, η οποία μπορεί να προκαλέσει ανισορροπίες στις χημικές ουσίες του εγκεφάλου, μπορεί να προκαλέσει επίθεση ημικρανίας. Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αρκετούς βασικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση ημικρανίας, συμπεριλαμβανομένων των παρακάτω.

Κληρονομικότητα

Το ίδρυμα Έρευνας Ημικρανίας στη Νέα Υόρκη αναφέρει ότι περίπου το 90 τοις εκατό των ατόμων με ημικρανία έχουν οικογενειακό ιστορικό της πάθησης.

Ηλικία

Τα άτομα με ημικρανία συνήθως αντιμετωπίζουν τα πρώτα συμπτώματα κατά την εφηβεία. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν ημικρανία έχουν την πρώτη τους επίθεση πριν φτάσουν στην ηλικία των 40 ετών.

Γένος

Κατά την παιδική ηλικία, η ημικρανία επηρεάζει συνήθως τα αγόρια περισσότερο από τα κορίτσια, αλλά αυτή η τάση αντιστρέφεται κατά την εφηβεία. Στην ενήλικη ζωή, οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό από τους άνδρες να εμφανίσουν ημικρανία. Φαίνεται ότι οι ορμονικές αλλαγές, που αφορούν συγκεκριμένα τα οιστρογόνα, παίζουν ρόλο.

Ορισμένες γυναίκες διαπιστώνουν ότι τα ορμονικά φάρμακα όπως τα αντισυλληπτικά ή η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης επιδεινώνουν την ημικρανία, ενώ άλλες διαπιστώνουν ότι μειώνουν τη συχνότητα των πονοκεφάλων τους.

Εμμηνόρροια και εμμηνόπαυση

Οι γυναίκες που εμφανίζουν ημικρανία το κάνουν συχνά αμέσως πριν ή λίγο μετά την έμμηνο ρύση τους, όταν υπάρχει πτώση των οιστρογόνων. Η συχνότητα, η σοβαρότητα και η διάρκεια της ημικρανίας μπορεί να αλλάξουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της εμμηνόπαυσης.

Μερικές γυναίκες αναφέρουν ότι βιώνουν την πρώτη τους κρίση ημικρανίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή ότι οι επιθέσεις τους επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενώ άλλες παρουσιάζουν λιγότερους πονοκεφάλους. Οι παραπάνω παρατηρήσεις υποδηλώνουν ότι οι ορμονικές διακυμάνσεις των οιστρογόνων και της προγεστερόνης είναι παράγοντες σε ορισμένες γυναίκες με ημικρανία.

Η ημικρανία τείνει να είναι λιγότερο συχνή και σοβαρή μετά την εμμηνόπαυση για ορισμένες γυναίκες, όταν τα επίπεδα ορμονών είναι πιο σταθερά.

Πώς διαγιγνώσκεται η ημικρανία;

Δεν υπάρχει κανένα τεστ που να μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωση ημικρανίας. Ο γιατρός σας θα λάβει το ιατρικό σας ιστορικό, καθώς και το οικογενειακό σας ιστορικό ημικρανίας και θα πραγματοποιήσει μια φυσική και νευρολογική εξέταση. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να διατάξει ορισμένες εξετάσεις αίματος και απεικονιστικές εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες αιτίες πονοκεφάλου.

Κρατήστε ένα λεπτομερές αρχείο καταγραφής των συμπτωμάτων σας για να βοηθήσετε στη διάγνωση.

Πρόγνωση Ημικρανίας

Η ημικρανία έχει μια πολύ μεταβλητή μακροπρόθεσμη πρόγνωση. Μερικοί άνθρωποι έχουν λιγότερες και λιγότερο σοβαρές κρίσεις ημικρανίας με την πάροδο του χρόνου, ενώ άλλοι έχουν περισσότερες επιθέσεις, μερικές φορές μεταβαίνοντας από επεισοδιακή ημικρανία σε χρόνια ημικρανία.

Άλλοι πάλι έχουν μεγάλες περιόδους ύφεσης, κατά τις οποίες δεν έχουν κρίσεις ημικρανίας. Οι ερευνητές εξακολουθούν να διερευνούν τη φυσική ιστορία της ημικρανίας, καθώς και τι μπορεί να συμβάλει τόσο στη μείωση όσο και στην αύξηση των κρίσεων ημικρανίας μακροπρόθεσμα. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2020 στο περιοδικό Κεφαλαλγία, οι ερευνητές έκαναν έρευνα σε 380 άτομα με ημικρανία δύο φορές, με διαφορά 10 ετών.

Από αυτήν την ομάδα, ελαφρώς πάνω από το 47 τοις εκατό ανέφεραν μείωση της συχνότητας κρίσεων ημικρανίας κατά 50 τοις εκατό ή περισσότερο στα 10 χρόνια. Οι παράγοντες που σχετίζονται με τη βελτίωση ήταν η αρχική συχνότητα άνω των 10 ημερών πονοκεφάλου το μήνα στην αρχή της μελέτης, το κάπνισμα και η ιατρική παρακολούθηση για την ημικρανία κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Μια παλαιότερη μελέτη, που δημοσιεύτηκε επίσης στον πονοκέφαλο, που ακολούθησε 374 άτομα σε διάστημα 12 ετών, διαπίστωσε ότι για το 29 τοις εκατό της ομάδας, οι κρίσεις ημικρανίας είχαν σταματήσει εντελώς στα 12 χρόνια. Από τα 264 άτομα που εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν κρίσεις ημικρανίας, το 80 % ανέφερε αλλαγή στη συχνότητα των επιθέσεων (και από αυτούς, το 80 % ανέφερε λιγότερες επιθέσεις) και το 66 % ανέφερε αλλαγή στην ένταση του πόνου με την πάροδο του χρόνου (και από αυτούς, το 83 % ανέφερε πιο ήπιος πόνος).

Μόνο έξι άτομα στη μελέτη είχαν αναπτύξει χρόνια ημικρανία κατά την περίοδο της μελέτης. Οι ερευνητές δεν ήταν σίγουροι αν αυτές οι αλλαγές αντανακλούσαν τον τρόπο με τον οποίο η ημικρανία εξελίσσεται με φυσικό τρόπο ή καλύτερη διαχείριση του πονοκεφάλου μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη.

Διάρκεια Ημικρανίας

Μια επίθεση ημικρανίας θα διαρκέσει συνήθως από 4 έως 72 ώρες. Αλλά μια επίθεση μπορεί να συνεχιστεί για αρκετές ημέρες. Η συχνότητα των επιθέσεων διαφέρει από άτομο σε άτομο. Μερικοί άνθρωποι βιώνουν ημικρανία αρκετές φορές το μήνα, ενώ άλλοι την έχουν πολύ λιγότερο συχνά.

Πρόληψη Ημικρανίας

Παρόλο που δεν υπάρχει τρόπος να αποτραπεί πλήρως η ημικρανία, ορισμένοι άνθρωποι είναι σε θέση να ελέγξουν την έκθεσή τους σε ορισμένους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ένα επεισόδιο. Συχνά χρειάζεστε αρκετούς παράγοντες ενεργοποίησης για να οδηγήσετε σε κρίση ημικρανίας, όχι μόνο μία. Οι συνηθισμένοι παράγοντες που προκαλούν κρίσεις ημικρανίας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Αλλαγές στον καιρό

Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι οι αλλαγές του καιρού, ιδιαίτερα οι αλλαγές στη βαρομετρική πίεση, προκαλούν κρίσεις ημικρανίας. Άλλοι παράγοντες ημικρανίας που σχετίζονται με τον καιρό περιλαμβάνουν θερμότητα, υγρασία, άνεμο και μειωμένη έκθεση στο φως. Η κακή ποιότητα του αέρα, από πυρκαγιές ή άλλες πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης, μπορεί επίσης να αποτελέσει έναυσμα για ορισμένους ανθρώπους.

Φώτα ή Μυρωδιές

Τα έντονα φώτα είτε είναι φυσικά, όπως η λάμψη του ήλιου είτε το τρεμόπαιγμα ενός λαμπτήρα φθορισμού, είναι γνωστό ότι προκαλούν ημικρανία σε πολλά άτομα με την συγκεκριμένη κατάσταση.

Δυνατοί θόρυβοι και έντονες μυρωδιές (από άρωμα, προϊόντα καθαρισμού ή παθητικό κάπνισμα) σχετίζονται επίσης με την εμφάνιση ημικρανίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, η αυξημένη ευαισθησία στο φως, τον ήχο και τη μυρωδιά είναι τα πρώτα σημάδια μιας επερχόμενης επίθεσης αντί για φως, ήχο ή μυρωδιά που την προκαλεί.

Φάρμακα

Από του στόματος αντισυλληπτικά (αντισυλληπτικά χάπια) και αγγειοδιασταλτικά, όπως η νιτρογλυκερίνη, έχουν συνδεθεί με την ημικρανία. Η υπερβολική χρήση ορισμένων φαρμάκων μπορεί επίσης να οδηγήσει σε πονοκέφαλο.

Αφυδάτωση

Σύμφωνα με το Αμερικανικό ίδρυμα Ημικρανίας, περίπου το ένα τρίτο των ανθρώπων αναφέρουν την αφυδάτωση ως έναυσμα ημικρανίας. Βεβαιωθείτε ότι πίνετε αρκετό νερό όλη την ημέρα.

Διαταραγμένος ύπνος

Ο μικρής διάρκειας ύπνος ή ο υπερβολικός ύπνος μπορεί να προκαλέσει ημικρανία σε μερικούς ανθρώπους, όπως και οι αλλαγές στο πρότυπο ύπνου-αφύπνιση.

Τρόφιμα

Ορισμένα τρόφιμα και ποτά, ιδιαίτερα αλκοολούχα ποτά, μπορεί να είναι ενεργοποιητές. Το γλουταμινικό νάτριο που ενισχύει τη γεύση μπορεί επίσης να είναι έναυσμα, όπως και η καφεΐνη. Τα τρόφιμα που περιέχουν το αμινοξύ τυραμίνη έχουν συσχετιστεί με την εμφάνιση ημικρανίας.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν παλαιωμένο τυρί, καπνιστό ψάρι, συκωτάκια κοτόπουλου, σύκα, συγκεκριμένα φασόλια και κόκκινο κρασί. Τα νιτρικά σε αλλαντικά όπως το μπέικον, το χοτ ντογκ, το σαλάμι και άλλα μεσημεριανά κρέατα είναι έναυσμα για μερικούς. Η έρευνα έχει επίσης προτείνει ότι τα τεχνητά γλυκαντικά ασπαρτάμη και σουκραλόζη μπορεί να είναι ενεργοποιητές. Και για μερικούς ανθρώπους, φρούτα όπως το αβοκάντο, οι μπανάνες και τα εσπεριδοειδή, καθώς και μερικοί ξηροί καρποί και σπόροι μπορούν να προκαλέσουν ημικρανία.

Η έλλειψη ή η παράλειψη γευμάτων μπορεί επίσης να προκαλέσει επιθέσεις. Μια προσέγγιση για την ανακάλυψη τροφίμων ημικρανίας είναι να δοκιμάσετε μια δίαιτα εξάλειψης, στην οποία ορισμένα τρόφιμα αποκλείονται από τη δίαιτα για μερικές εβδομάδες, και στη συνέχεια επανεισάγονται ένα κάθε φορά για να δείτε εάν συμβαίνει κρίση ημικρανίας.

Ωστόσο, ένα δεδομένο φαγητό δεν προκαλεί πάντα κρίση ημικρανίας. μερικές φορές πρέπει επίσης να υπάρχει ένα άλλο έναυσμα, όπως η αλλαγή του καιρού, για να λάβει χώρα μια επίθεση.

Οι δίαιτες εξάλειψης μπορούν να σας στερήσουν ομάδες πλήρους τροφής για μεγάλο χρονικό διάστημα, οδηγώντας ενδεχομένως σε ελλείψεις σε θρεπτικά συστατικά και μπορεί να είναι δύσκολο και αγχωτικό να ακολουθηθούν.

Επιπλέον, ο ίδιος ο υποσιτισμός μπορεί να είναι έναυσμα ημικρανίας, όπως σημειώνεται σε άρθρο στην Κεφαλαγία. Για το λόγο αυτό, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν δοκιμάσετε μια δίαιτα εξάλειψης της ημικρανίας και, αν αποφασίσετε να το δοκιμάσετε, να εργαστείτε με έναν εγγεγραμμένο διαιτολόγο για να διατηρήσετε καλή διατροφή.

Άγχος ή ανακούφιση από το στρες

Το καθημερινό άγχος μπορεί να προκαλέσει κρίση ημικρανίας, όπως και η χαλάρωση που μπορεί να προκύψει μετά από άγχος.

Με τη σειρά του, ο χρόνιος πόνος της ημικρανίας μπορεί να προκαλέσει άγχος. Είναι σημαντικό να βρείτε υγιείς τρόπους για να μειώσετε ή να αποφύγετε τους στρεσογόνους παράγοντες, στη δουλειά και στο σπίτι, όταν είναι δυνατόν.