Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός δεν είναι ποτέ χωρίς εκπλήξεις. Αλλά για τους περισσότερους από εμάς, τα πράγματα πάνε σχετικά ομαλά, εκτός από την κούραση και άλλες σωματικές ενοχλήσεις, γενικά δεν έχουμε πολλά σοβαρά προβλήματα υγείας. Τούτου λεχθέντος, σε σπάνιες περιπτώσεις, οι νέες μητέρες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη τους.
Η μυοκαρδιοπάθεια κατά τον τοκετό είναι ένα τέτοιο ζήτημα. Η πάθηση, η οποία εμφανίζεται συνήθως κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την εγκυμοσύνη, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη λειτουργικότητα της καρδιάς σας, καθώς και τους πνεύμονές σας και άλλα όργανα.
Ωστόσο, ενώ είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση, υπάρχουν πολλοί αποτελεσματικοί τρόποι για τη θεραπεία της μυοκαρδιοπάθειας κατά τον τοκετό και οι περισσότερες μητέρες είναι σε θέση να ζήσουν φυσιολογική, υγιή ζωή μετά από έγκαιρη διάγνωση και σχέδιο φροντίδας.
Ένα κανονικό ποσοστό κλάσματος εξώθησης είναι περίπου 60%. Μόλις ο ρυθμός σας πέσει κάτω από αυτό, μπορεί να συσσωρευτεί επιπλέον υγρό στο σώμα σας, ειδικά στους πνεύμονες ή τα άκρα σας.
Η σοβαρότητα της μυοκαρδιοπάθειας κατά τον τοκετό διαφέρει πολύ από μητέρα σε μητέρα. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, η ανάρρωση μπορεί να είναι ευκολότερη και οι μητέρες μπορεί να είναι σε θέση να αναρρώσουν πλήρως από τη διαταραχή.
Σε σοβαρές περιπτώσεις μυοκαρδιοπάθειας κατά τον τοκετό, η καρδιά σας δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του σώματος για οξυγόνωση και τα ζωτικά σας όργανα μπορεί να επηρεαστούν. Εάν η κατάσταση γίνει εξαιρετικά σοβαρή ή δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί να συμβεί καρδιακή ανακοπή.
Αιτίες
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μυοκαρδιοπάθεια κατά τον τοκετό εμφανίζεται τους τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης ή τους πρώτους τέσσερις ή πέντε μήνες μετά τον τοκετό. Η μυοκαρδιοπάθεια κατά τον τοκετό είναι πολύ σπάνια και εμφανίζεται μόνο στο 0,1% των κυήσεων.
Οι ιατροί δεν είναι σίγουροι για το τι προκαλεί την καρδιομυοπάθεια κατά τον τοκετό, αλλά πιστεύουν ότι είναι ένας συνδυασμός παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων γενετικών, περιβαλλοντικών και φλεγμονωδών πτυχών. υψηλότερο κίνδυνο καρδιομυοπάθειας κατά τον τοκετό, συμπεριλαμβανομένων:
- περισσότερα από ένα παιδιά
- να είσαι μεγαλύτερος από 30
- δίδυμα
- εκλαμψία, προεκλαμψία ή υπέρταση
Συμπτώματα
Οι περισσότερες περιπτώσεις καρδιομυοπάθειας κατά τον τοκετό εμφανίζονται στο τέλος της εγκυμοσύνης ή εντός των πρώτων τεσσάρων μηνών μετά τον τοκετό. Μόνο το 10% των περιπτώσεων συμβαίνουν μετά από τέσσερις μήνες μετά τον τοκετό. Τα συμπτώματα της μυοκαρδιοπάθειας κατά τον τοκετό διαφέρουν από μητέρα σε μητέρα, αλλά τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πρήξιμο χεριών και ποδιών (οίδημα)
- Δύσπνοια, ειδικά όταν ξαπλώνετε
- Δύσπνοια που μπορεί να σας ξυπνήσει τη νύχτα
- Εξαιρετική κούραση
- Αύξηση βάρους
- Βήχας
- Γρήγορος καρδιακός παλμός
- Πόνος στο στήθος
Εάν έχετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, ειδικά εάν είναι έντονα ή εμφανίζονται ξαφνικά, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας. Όλα αυτά τα συμπτώματα δεν υποδεικνύουν απαραιτήτως περιγεννητική καρδιομυοπάθεια, αλλά όλα είναι σοβαρά και χρήζουν ιατρικής φροντίδας.
Διάγνωση
Πολλά από τα συμπτώματα της περιγεννητικής μυοκαρδιοπάθειας επικαλύπτονται με συμπτώματα κοινά στην εγκυμοσύνη, όπως κόπωση και πρήξιμο των άκρων. Μερικά από τα συμπτώματα επικαλύπτονται επίσης με άλλες σοβαρές καταστάσεις εγκυμοσύνης, όπως η προεκλαμψία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να κάνετε μια πλήρη ιατρική εξέταση προκειμένου να διαγνωστεί σωστά με περιγεννητική καρδιομυοπάθεια.
Εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι μπορεί να έχετε μυοκαρδιοπάθεια κατά τον τοκετό, μπορεί να εκτελέσει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις:
- Εξετάσεις αίματος
- Ηχοκαρδιογραφήματα
- Ακτινογραφίες του θώρακα σας
- Εξετάσεις μαγνητικής τομογραφίας (MRI).
Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνουν με βάση τα συμπτώματα ή την πρόγνωσή σας.
Θεραπευτική αγωγή
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της περίπτωσής σας περιγεννητικής μυοκαρδιοπάθειας, ο γιατρός σας μπορεί να ακολουθήσει μία από τις διάφορες προσεγγίσεις. Ήπιες περιπτώσεις καρδιομυοπάθειας κατά τον τοκετό μπορεί να απαιτούν μόνο αυστηρή παρακολούθηση των συμπτωμάτων. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου η καρδιά σας δεν αντλεί αρκετό αίμα για να λειτουργήσει σωστά το σώμα σας, έχετε δύσπνοια ή συσσωρεύονται υγρά στο σώμα σας, θα απαιτηθούν παρεμβάσεις.
Οι πιο κοινές θεραπείες για αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Διουρητικά: Αυτά τα φάρμακα μειώνουν τη συσσώρευση υγρών στο σώμα σας
- Βήτα αποκλειστές: Αυτά τα φάρμακα επιβραδύνουν τον καρδιακό σας ρυθμό, έτσι ώστε η καρδιά σας να μπορεί να ανακάμψει πιο εύκολα μεταξύ των παλμών
- Αναστολείς ΜΕΑ (μετατρεπτικό ένζυμο αγγειοτενσίνης): Αυτά τα φάρμακα διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγεία σας, αυξάνοντας τον όγκο του αίματος και μειώνοντας την αρτηριακή σας πίεση.
Η ιατρική σας ομάδα μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλες θεραπείες, ανάλογα με τις ανάγκες σας. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστώνται αντλίες καρδιάς ή ακόμα και μεταμοσχεύσεις καρδιάς. Τα περισσότερα από τα φάρμακα που θα σας χορηγηθούν θα είναι συμβατά με το θηλασμό. Εάν δεν είναι, συνήθως μπορεί να δοθεί μια εναλλακτική, φιλική προς το θηλασμό φάρμακο.
Add Comment