Οι γυναίκες με αναπηρία έχουν σαφώς λιγότερες πιθανότητες να υποβληθούν σε εξέταση για γυναικολογικό καρκίνο από ό,τι άλλες γυναίκες. Αυτό οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι οι γυναίκες αυτές έχουν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις και δυσκολίες που τις εμποδίζουν να εξεταστούν όσο και στο γεγονός ότι δεν τους αναγνωρίζονται τα δικαιώματά τους που σχετίζονται με τη σεξουαλικότητα.
Αυτό συζητήθηκε στο σεμινάριο “Πρόληψη του γυναικολογικού καρκίνου σε γυναίκες με αναπηρία” που διοργάνωσε η Περιφέρεια Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της πΓΔΜ σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ), σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Γενικά, οι γυναίκες με αναπηρία δεν ελέγχονται για γυναικολογικό καρκίνο, γι’ αυτό η Περιφέρεια και ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης ξεκίνησαν αυτή την πρωτοβουλία για να ενημερώσουν τόσο τα παιδιά όσο και τις γυναίκες με αναπηρία”, δήλωσε η Βιολέττα Βαϊτζή, μαιευτήρας-γυναικολόγος και διευθύντρια του ΙΣΘ.
Η ίδια συνιστά επίσης συστηματική αυτοεξέταση και τακτικό έλεγχο με μαστογραφία και υπερηχογράφημα για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, ο οποίος δεν έχει πρωτογενή πρόληψη. Εάν οι γυναίκες αυτές δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν αυτοεξέταση με ψηλάφηση του μαστού, προτάθηκε να κάνουν εξέταση οι μητέρες τους ή να τις παραπέμψουν σε κατάλληλο επαγγελματία υγείας.
“Το επίπεδο εφαρμογής του προληπτικού ελέγχου για τον καρκίνο στα άτομα με αναπηρία είναι σαφώς χαμηλό”. Η Μελίνα Δερμεντζοπούλου, αναπληρώτρια προϊσταμένη του τμήματος υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης του Δημοτικού Συμβουλίου Μακεδονίας, σημείωσε ότι “οι γυναίκες με αναπηρία έχουν διάφορα τρωτά σημεία και μέχρι να εξεταστούν, οι ίδιες, οι οικογένειές τους και οι φροντιστές τους έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές άλλες συνθήκες και δυσκολίες”. Σημείωσε επίσης ότι “οι γυναίκες με αναπηρία χρειάζονται εξατομικευμένη θεραπεία και έλεγχο ανάλογα με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν.
Οι γυναίκες με αναπηρία είναι γυναίκες που όλοι μας θεωρούμε ότι είναι μη σέξι. Ως αποτέλεσμα, συνήθως δεν λαμβάνουν καν προληπτικές υπηρεσίες από γυναικολόγους ή γιατρούς. Εμείς είμαστε εδώ για να αλλάξουμε αυτή την αντίληψη και να πούμε στις γυναίκες ότι μπορούν να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους για ελεύθερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και προκύπτει ότι η διεκδίκηση και η γνωστοποίηση των επιθυμιών τους στους γιατρούς είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για να λάβουν όλες τις υπηρεσίες που δικαιούνται”, δήλωσε η ψυχολόγος Άννα Παπαχρήστου.
Η ίδια δηλώνει επίσης ότι: “Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη από τη βοήθεια της υγείας τους, όπως είναι η υγεία τους, είναι πολύ ευαίσθητοι.
