Οι καρκίνοι των γεννητικών οργάνων αναφέρονται σε κακοήθεις όγκους του πέους, του οσχέου και της ουρήθρας ιδιαίτερα, χωριστά από πιο γνωστές κακοήθειες στην ουρολογία, όπως ο καρκίνος του προστάτη, της ουροδόχου κύστης και των νεφρών. Οι καρκίνοι των γεννητικών οργάνων γενικά είναι σπάνιοι ευρέως στον κόσμο και στις περισσότερες άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Ωστόσο, τέτοιοι καρκίνοι μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή και τις σωματικές λειτουργίες και, επομένως, να απαιτούν τη διαχείριση από ειδικούς.
Οι κακοήθειες του πέους είναι κυρίως ακανθοκυτταρικά καρκινώματα, αν και άλλοι καρκίνοι του πέους περιλαμβάνουν μελανώματα, σαρκώματα και βασικοκυτταρικά καρκινώματα. Επίσης εμφανίζονται διάφορες δερματικές παθήσεις του πέους και του οσχέου που πρέπει να διαφοροποιούνται ως καλοήθεις ή κακοήθεις. Το όσχεο μπορεί επίσης να αναπτύξει καρκινικές βλάβες, συμπεριλαμβανομένης της εξωμαστικής νόσου Paget που απαιτούν σωστή διάγνωση και διαχείριση. Οι καρκίνοι της ουρήθρας μπορεί να εμφανιστούν σε συνδυασμό με πιο γνωστούς καρκίνους της ουροδόχου κύστης, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστούν περιφερικά εντός της ουρήθρας ως ξεχωριστή κατάσταση ασθένειας.
Τα σημάδια του καρκίνου της ουρήθρας περιλαμβάνουν αιμορραγία ή προβλήματα με την ούρηση.
Αυτά και άλλα σημεία και συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από καρκίνο της ουρήθρας ή από άλλες καταστάσεις. Μπορεί να μην υπάρχουν σημεία ή συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Ελέγξτε με το γιατρό σας εάν έχετε κάποιο από τα ακόλουθα:
- Πρόβλημα έναρξης της ροής των ούρων.
- Αδύναμη ή διακοπτόμενη (“stop-and-go”) ροή ούρων.
- Συχνή ούρηση, ιδιαίτερα τη νύχτα.
- Ακράτεια.
- Έκκριση από την ουρήθρα.
- Αιμορραγία από την ουρήθρα ή αίμα στα ούρα.
- Ένα εξόγκωμα ή πάχος στο περίνεο ή στο πέος.
- Ένα ανώδυνο εξόγκωμα ή οίδημα στη βουβωνική χώρα.
Θεραπείες και Υπηρεσίες
Δεδομένου του σημαντικού κινδύνου για τη ζωή και την υγεία που σχετίζεται με τους καρκίνους των γεννητικών οργάνων, αυτοί πρέπει να εντοπίζονται έγκαιρα και να αντιμετωπίζονται σωστά. Μια βασική στρατηγική είναι η σωστή αφαίρεση της νόσου διατηρώντας παράλληλα όλες τις πτυχές της ουροποιητικής και σεξουαλικής λειτουργίας καθώς και τη φυσιολογική σωματική εμφάνιση.
Η διάγνωση ξεκινά με την αξιολόγηση του κλινικού ιστορικού και τη φυσική εξέταση, ενώ επίσης ενσωματώνει κατάλληλες διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις όταν χρειάζεται. Η θεραπεία μπορεί να κυμαίνεται από τοπικές τοπικές θεραπείες, έως χειρουργικές επεμβάσεις διατήρησης των γεννητικών οργάνων έως πιο εκτεταμένες εκτομές με ανακατασκευή των γεννητικών οργάνων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτούνται πρόσθετες θεραπείες όπως ακτινοβολία και χημειοθεραπεία. Οι ειδικοί έχουν αποκτήσει σημαντικό επίπεδο εμπειρίας στη διαχείριση αυτών των παθήσεων και είναι έτοιμοι να προσφέρουν τις καλύτερες διαθέσιμες χειρουργικές προσφορές καθώς και διεπιστημονική διαχείριση.