Καθώς η απειλή του κύματος της παραλλαγής Όμικρον έχει υποχωρήσει στην Αγγλία, η κυβέρνηση έσπευσε να προχωρήσει τη συζήτηση προς τη «ζωή με τον Covid». Ήταν αναπόφευκτο, ότι αυτό θα σήμαινε την τελική άρση των νομικών περιορισμών, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης αυτοαπομόνωσης. Αλλά ακόμη και με δεδομένο τον αισιόδοξο τόνο των τελευταίων εβδομάδων, η ανακοίνωση του Μπόρις Τζόνσον την Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου ήρθε νωρίτερα από ό,τι περίμεναν πολλοί.
Κατάργηση των περιορισμό στην Αγγλία στις 24 Φεβρουαρίου
Ενώ σηματοδότησε την κατάργηση των περιορισμών στην Αγγλία στις 24 Φεβρουαρίου, έναν μήνα νωρίτερα από ό,τι είχε αρχικά προγραμματιστεί, δεν έδωσε λεπτομέρειες. Δεν είναι σαφές, εάν παρασχέθηκαν συγκεκριμένες επιστημονικές συμβουλές σχετικά με τον αντίκτυπο της κίνησης (καμία δεν έχει δημοσιευθεί) και ορισμένα από τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιεύθηκαν από τους συμβούλους της κυβέρνησης δίνουν μια ιδέα για πιθανούς κινδύνους.
Μια αξιολόγηση στα μέσα Ιανουαρίου κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η άρση των μέτρων του σχεδίου Β θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιστροφή στην ανάπτυξη της επιδημίας, «ιδιαίτερα εάν η προληπτική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών, μειώνεται ως αποτέλεσμα της μειωμένης αντίληψης κινδύνου». Έκτοτε, οι αριθμοί των κρουσμάτων παρέμειναν υψηλοί και την Τετάρτη τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ONS) έδειξαν, ότι στην Αγγλία τα επίπεδα μόλυνσης αυξήθηκαν σε ένα στα 19 άτομα την πρώτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου.
Αλλά αυτά τα στοιχεία δεν είναι τόσο τρομακτικά
Τα εμβόλια και η ανοσία από τη μόλυνση σημαίνουν, ότι ένα μεγάλο κύμα κρουσμάτων δεν μεταφράζεται πλέον σε δεκάδες χιλιάδες θανάτους. Ωστόσο, η ανάλυση επισημαίνει, ότι μια άλλη αύξηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε «μια παρατεταμένη περίοδο υψηλών επιπέδων νοσηλειών, που θα είχαν επιζήμιες συνέπειες για το σύστημα υγείας», σε μια εποχή που οι λίστες αναμονής βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο.
Καθώς βγαίνουμε από τη φάση κρίσης της πανδημίας, είναι ίσως καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τι περιμένουμε από την πολιτική για τη δημόσια υγεία, πέρα από την απλή αποφυγή μεγάλου αριθμού θανάτων στο άμεσο μέλλον. Οι περιορισμοί πρέπει να εξισορροπούνται έναντι των πραγματικών αρνητικών πλευρών της αυτοαπομόνωσης, αλλά οι πολιτικές πρέπει επίσης να βασίζονται σε στοιχεία, να είναι συνεκτικές και να λαμβάνουν υπόψη τον αντίκτυπο, σε άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες.
Η τελευταία ανακοίνωση έχει δημιουργήσει μια αίσθηση σύγχυσης σχετικά με το πώς αναμένεται ο κόσμος να αντιμετωπίσει τις αλλαγές στους κανόνες σε δύο εβδομάδες. Μετά τον χαρμόσυνο τόνο της ανακοίνωσης σχετικά με τους ανθρώπους, που δεν χρειάζονται πλέον να απομονώνονται, η Downing Street διευκρίνισε αργότερα ότι «όπως σε κάποιον με γρίπη, δεν θα συνιστούσαμε να πάει στη δουλειά, δεν θα συνιστούσαμε ποτέ σε κανέναν να πάει στη δουλειά, όταν έχουν μολυσματικό νόσημα».
Add Comment