Νέα έρευνα δείχνει, ότι ο κορoνοϊός μπορεί να εισβάλει και να καταστρέψει τον πλακούντα και να οδηγήσει σε θνησιγένεια σε μολυσμένες γυναίκες. Είναι ένα ασυνήθιστο αποτέλεσμα για οποιαδήποτε εγκυμοσύνη, αλλά οι γυναίκες με COVID-19 αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο. Οι αρχές πιστεύουν, ότι ο εμβολιασμός μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη αυτών των περιπτώσεων.
Ερευνητές σε 12 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, ανέλυσαν τον πλακούντα και τον ιστό αυτοψίας από 64 θνησιγενείς γεννήσεις και τέσσερα νεογνά, που πέθαναν λίγο μετά τη γέννηση. Όλες οι περιπτώσεις αφορούσαν μη εμβολιασμένες γυναίκες, που είχαν COVID-19 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους.
Η μελέτη ενισχύει στοιχεία από μικρές αναφορές περιστατικών και επιβεβαιώνει, ότι η βλάβη του πλακούντα και όχι η μόλυνση του εμβρύου είναι η πιθανή αιτία πολλών θνησιγενών γεννήσεων, που σχετίζονται με τον COVID-19, δήλωσε ο Δρ Τζέφερι Γκόλντσταϊν, παθολόγος στην Ιατρική Σχολή Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern. Δεν συμμετείχε στη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο Archives of Pathology & Laboratory Medicine.
Προηγούμενα στοιχεία δείχνουν, ότι οι πιθανότητες θνησιγένειας είναι υψηλότερες από το συνηθισμένο για τις έγκυες γυναίκες με COVID-19, ιδιαίτερα από την παραλλαγή Δέλτα. Οι συστάσεις εμβολιασμού περιλαμβάνουν έγκυες γυναίκες και σημειώνουν τον υψηλότερο κίνδυνο για επιπλοκές, όταν μολυνθούν.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ. David Schwartz, παθολόγος της Ατλάντα, επισήμανε, ότι κι άλλες λοιμώξεις μπορούν να διεισδύσουν στον πλακούντα και να προκαλέσουν θνησιγένεια, συνήθως μολύνοντας και καταστρέφοντας το έμβρυο. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ο ιός Ζίκα.
Πώς προκύπτει η θνησιγένεια
Αυτός και οι συνάδελφοί του ήθελαν να δουν, αν αυτό συμβαίνει με τις θνησιγένειες σε γυναίκες με COVID-19. Αλλά αυτό που βρήκαν ήταν σχεδόν το αντίθετο: ήταν ο πλακούντας που μολύνθηκε και καταστράφηκε εκτενώς. «Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις είχε καταστραφεί πάνω από το 90% του πλακούντα — πολύ τρομακτικό», σημείωσε ο Schwartz.
Ο φυσιολογικός ιστός του πλακούντα είναι μια υγιής κοκκινωπή απόχρωση και σπογγώδης. Τα δείγματα που μελέτησαν ήταν άκαμπτα, με σκούρους αποχρωματισμούς νεκρού ιστού. Ενώ άλλες λοιμώξεις μπορεί μερικές φορές να βλάψουν τον πλακούντα, ο Schwartz ανέφερε, ότι δεν τις είχε δει ποτέ να προκαλούν τόσο συνεπή, εκτεταμένη καταστροφή.
Ο πλακούντας είναι ένα όργανο, που σχηματίζεται και προσκολλάται στη μήτρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συνδέεται με τον ομφάλιο λώρο, παρέχοντας οξυγόνο και τροφή από την κυκλοφορία του αίματος της μητέρας.
Ο ιός πιθανότατα φτάνει στον πλακούντα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, προσκολλάται σε ευαίσθητα κύτταρα και προκαλεί εναποθέσεις πρωτεϊνών και μια ασυνήθιστη μορφή φλεγμονής, που εμποδίζει τη ροή του αίματος και το οξυγόνο. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε θάνατο ιστού πλακούντα και ασφυξία, σύμφωνα με τους ερευνητές. Ο κορονοϊός εντοπίστηκε επίσης σε ορισμένα από τα έμβρυα, αλλά τα στοιχεία ασφυξίας στη μήτρα δείχνουν, ότι η βλάβη του πλακούντα είναι η πιο πιθανή αιτία θανάτου.
Μια έκθεση των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων τον Νοέμβριο διαπίστωσε, ότι μεταξύ των εγκύων γυναικών των ΗΠΑ που είχαν μολυνθεί με COVID-19, περίπου 1 στις 80 τοκετούς ήταν θνησιγένεια. Θνησιγένεια είναι η απώλεια εμβρύου οποιαδήποτε στιγμή μετά τις 20 εβδομάδες. Αυτό συγκρίνεται με 1 στους 155 θανάτους εμβρύων μεταξύ μη μολυσμένων γυναικών. Οι θνησιγένειες της μελέτης εμφανίστηκαν κατά μέσο όρο στις 30 εβδομάδες. Οι φυσιολογικές εγκυμοσύνες διαρκούν περίπου 40 εβδομάδες.
Τι ισχύει για την Όμικρον και την εγκυμοσύνη
Η υψηλή αρτηριακή πίεση, ορισμένες χρόνιες ασθένειες και οι εμβρυϊκές ανωμαλίες είναι μεταξύ των καταστάσεων που μπορούν να αυξήσουν τις πιθανότητες για θνησιγένεια, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών με COVID-19. Δεν είναι σαφές, εάν οι λοιμώξεις από όμικρον αυξάνουν επίσης τις πιθανότητες για θνησιγένεια. Η μελέτη έγινε, πριν εμφανιστεί αυτή η εξαιρετικά μολυσματική παραλλαγή.
Add Comment