Στο αίμα απαντάμε τρία είδη κυττάρων που πλέουν μέσα σε ένα υγρό που το λέμε πλάσμα. Τα κύτταρα αυτά είναι το λευκά αιμοσφαίρια, τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοπετάλια. Και τα τρία αυτά είδη των κυττάρων παράγονται στο μυελό (το μεδούλι) των οστών μας και στη συνέχεια απελευθερώνονται στο αίμα που κυκλοφορεί στο σώμα μας.
Τα λευκά αιμοσφαίρια του αίματος, που τα λέμε αλλιώς και λευκοκύτταρα ή λευκά, είναι κύτταρα που υπάρχουν στο αίμα μας. Τα συναντάμε, επίσης, στο λεμφικό σύστημα και τους ιστούς. Η δουλειά που κάνουν είναι να βοηθούν τον οργανισμό μας να αμυνθεί έναντι όσων αναγνωρίζονται ως ξένοι εισβολείς, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των μικροβίων, Μας βοηθούν, με άλλα λόγια, να προστατευτούμε κυρίως έναντι των λοιμώξεων. Επιπλέον, συμμετέχουν στη δημιουργία φλεγμονών και την εκδήλωση αλλεργιών. Υπάρχουν πέντε τύποι λευκοκυττάρων.
Τα ουδετερόφιλα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος από τα λευκά που κυκλοφορούν στο αίμα μας. Μαζί με τα ηωσινόφιλα και τα βασεόφιλα λέγονται κοκκιοκύτταρα γιατί έχουν στο κυτταρόπλασμά τους κοκκία. Από τα κοκκία απελευθερώνονται χημικές ουσίες στο πλαίσιο της ανοσιακής απόκρισης του οργανισμού μας που αμύνεται. Στο αίμα μας κυκλοφορούν επίσης μονοκύτταρα ή αλλιώς μονοπύρηνα και λεμφοκύτταρα. Τα λεμφοκύτταρα χωρίζονται σε Β λεμφοκύτταρα που παράγουν αντισώματα, σε Τ λεμφοκύτταρα και σε ΝΚ κύτταρα (κύτταρα φυσικοί φονείς).
Όταν έχουμε πάθει μόλυνση ή έχουμε κάποια φλεγμονή σε κάποιο σημείο του σώματός μας, ο μυελός (το μεδούλι) των οστών μας παράγει πιο πολλά λευκά αιμοσφαίρια που απελευθερώνονται στο αίμα μας ώστε μέσα από μια πολύπλοκη διαδικασία να μετακινηθούν προς το σημείο της μόλυνσης ή της φλεγμονής. Καθώς η κατάστασή μας βελτιώνεται, υποχωρεί η παραγωγή λευκών από το μυελό των οστών με αποτέλεσμα ο αριθμός των λευκών στο αίμα μας να πέσει και πάλι σε φυσιολογικά επίπεδα. Εκτός από τις λοιμώξεις και τις φλεγμονές, και άλλες καταστάσεις μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων από το μυελό των οστών μας.
Η μέτρηση του αριθμού των λευκών (αιμοσφαιρίων) σε δείγμα από το αίμα μας και ο προσδιορισμός του (λευκοκυτταρικού) τύπου, δηλαδή της ποσοστιαίας αναλογίας των τύπων τους, γίνονται:
Α. στην εποχή μας, κυρίως, με τους αιματολογικούς αναλυτές των εργαστηρίων
Β. με αιμοληψία χωρίς καμιά προετοιμασία από την πλευρά μας
Γ. για να δούμε αν έχουμε μια φλεγμονή ή μια λοίμωξη ή αν πάσχουμε από κάποια πάθηση που να επηρεάζει τον αριθμό και το τύπο των λευκών,
Δ. όταν κάνουμε μια γενική (εξέταση) αίματος, στο πλαίσιο ενός συνηθισμένου τσεκάπ, όταν, δηλαδή, θέλουμε να κάνουμε μια γενική αξιολόγηση της υγείας μας ή σε περίπτωση που παρουσιάσουμε συμπτώματα λοίμωξης, κάποια φλεγμονή ή καρκίνο.
Δηλαδή, ο γιατρός μας μπορεί να ειδοποιηθεί για πιθανά προβλήματα της υγείας μας αν ζητήσει να γίνει μέτρηση του αριθμού των λευκών στο αίμα μας, προσδιορισμός του τύπου τους, μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία της γενικής αίματος. Συχνά, για να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα αυτά, ο γιατρός μας μπορεί να κρίνει απαραίτητο να ζητήσει να γίνουν και συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως είναι το να ζητήσει να στρωθεί πλακάκι για να επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα του αναλυτή. Εκτός από το να δει αν υπάρχουν πολλά ή λίγα λευκά και την αναλογία των τύπων τους, μπορεί να θελήσει να δει αν κυκλοφορούν στο αίμα μας ανώριμα ή ακόμα και παθολογικά λευκά αιμοσφαίρια. Στην περίπτωση που φανεί κάποιο πρόβλημα, υπάρχουν στη διάθεση του γιατρού μας μια ποικιλία από εξετάσεις που μπορούμε να κάνουμε ώστε να καταφέρει να προσδιορίσει την αιτία του προβλήματος της υγείας μας. Ο γιατρός θα ρωτήσει το ιατρικό ιστορικό μας, τι συμπτώματα έχουμε, θα μας εξετάσει και θα αποφασίσει ποιες άλλες εξετάσεις θα πρέπει να κάνουμε.
