Οι μητέρες που είναι έγκυες με περισσότερα από ένα μωρά διατρέχουν εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο για προεκλαμψία, γνωστή και ως τοξαιμία ή υπέρταση που προκαλείται από την εγκυμοσύνη (PIH). Αυτή η πάθηση σχετίζεται με υψηλή αρτηριακή πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και επηρεάζει έως και το ένα τρίτο των πολύδυμων μητέρων.
Η έρευνα βοηθά τους γιατρούς να κατανοήσουν και να διαγνώσουν τα αίτια της προεκλαμψίας, γεγονός που μπορεί να διευκολύνει την πρόβλεψη και ίσως τη θεραπεία της διαταραχής.
Υπολογίζεται ότι το 5% των μονήρους κυήσεων επηρεάζονται από προεκλαμψία. Ωστόσο, μία στις τρεις πολύδυμες μητέρες θα εμφανίσει συμπτώματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Οι επιπλοκές από την πάθηση μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρο τοκετό ή άλλους σοβαρούς, ακόμη και θανατηφόρους κινδύνους τόσο για τη μητέρα όσο και για το μωρό.
Οι ερευνητές εντόπισαν δύο πρωτεΐνες που παράγονται από τον πλακούντα που μπορεί να ευθύνονται για την ανάπτυξη της πάθησης. Τα ευρήματα δείχνουν το γονίδιο FLT1, το οποίο είναι υπεύθυνο για το σχηματισμό αιμοφόρων αγγείων σε ένα έμβρυο και υπάρχει στα κύτταρα του πλακούντα εγκύων γυναικών. Το γονίδιο παράγει ορισμένες πρωτεΐνες που, σε υψηλή συγκέντρωση, στενεύει τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνει την αρτηριακή πίεση της μητέρας. Αυτό μειώνει την παροχή αίματος και θρεπτικών συστατικών στον πλακούντα.
Στο παρελθόν, η διάγνωση βασιζόταν σε ασαφή συμπτώματα. Μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα, η ροή του αίματος στον πλακούντα μπορεί να έχει ήδη μειωθεί έως και 50%. Όσο ελπιδοφόρα κι αν είναι αυτά τα αποτελέσματα, οι ερευνητές είναι προσεκτικοί και σημειώνουν ότι δεν μπορεί να εξηγήσει πολλές περιπτώσεις προεκλαμψίας. Σημειώνουν επίσης ότι χρειάζεται περισσότερη δουλειά για την περαιτέρω κατανόηση της σύνδεσης, τη βελτίωση των μοντέλων πρόβλεψης DNA και την ανάπτυξη συγκεκριμένων φαρμάκων για θεραπεία.
Διάγνωση
Οι συχνοί έλεγχοι με το γιατρό ή τη μαία σας είναι επιτακτικοί για την ανίχνευση προεκλαμψίας και άλλων επιπλοκών της εγκυμοσύνης. Ο φροντιστής σας θα πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά την αρτηριακή σας πίεση, την αύξηση βάρους και την παραγωγή ούρων.
Ενημερώστε το γιατρό σας εάν έχετε ιστορικό προεκλαμψίας στην οικογένειά σας, συμπεριλαμβανομένων των δικών σας προηγούμενων κυήσεων. Οι γυναίκες που έχουν ήδη υπέρταση, παχυσαρκία, διαβήτη ή νεφρική νόσο διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο.
Η τυπική μέθοδος για τη διάγνωση της προεκλαμψίας εδώ και χρόνια ήταν η υψηλή αρτηριακή πίεση μαζί με τα υψηλά επίπεδα πρωτεΐνης στις εξετάσεις ούρων. Ωστόσο, από αυτό το κριτήριο ενδέχεται να λείπουν ορισμένες περιπτώσεις. Έχει βρεθεί ότι μια γυναίκα μπορεί να έχει φυσιολογικά επίπεδα πρωτεΐνης στα ούρα της, αλλά υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που μπορούν να αναζητήσουν οι γιατροί. Αυτά περιλαμβάνουν μειωμένα αιμοπετάλια, προβλήματα με τα νεφρά ή το ήπαρ και υγρό στους πνεύμονες.
Θεραπευτική αγωγή
Τελικά, ο μόνος τρόπος για να «θεραπεύσουμε» την προεκλαμψία είναι να γεννήσουμε τα μωρά. Οι γιατροί πρέπει να σταθμίσουν τον αντίκτυπο στην υγεία της μητέρας σε σχέση με την κατάσταση των μωρών, ιδιαίτερα την τρέχουσα ανάπτυξή τους. Εάν η εγκυμοσύνη δεν είναι βιώσιμη, ο γιατρός σας μπορεί να επιλέξει να καθυστερήσει τον τοκετό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατάσταση μπορεί να ελεγχθεί μετριάζοντας τη συμπεριφορά της μητέρας: αυξάνοντας την πρόσληψη νερού, μειώνοντας το αλάτι ή καθιερώνοντας μια ρουτίνα ανάπαυσης στο κρεβάτι ενώ ξαπλώνετε στην αριστερή σας πλευρά για να περιορίσετε την πίεση στα κύρια αιμοφόρα αγγεία.
Ο γιατρός σας θα απαιτήσει επίσης πιο συχνές επισκέψεις στο γραφείο για να παρακολουθεί την αρτηριακή σας πίεση και τα επίπεδα πρωτεΐνης στα ούρα ή άλλα ζωτικά στοιχεία που σχετίζονται με τη διάγνωσή σας. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί νοσηλεία για να εξασφαλιστεί πλήρης ανάπαυση στο κρεβάτι.
Μπορεί να χορηγηθούν φάρμακα όπως το θειικό μαγνήσιο ή η υδραλαζίνη, αν και οι παρενέργειες αυτών των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσουν περαιτέρω ιατρικά προβλήματα. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις θα προκληθεί τοκετός ή θα γίνει καισαρική τομή.
Επιπτώσεις στην υγεία στις μητέρες
Μόλις γεννηθούν τα μωρά, τα συμπτώματα θα πρέπει να υποχωρήσουν και η υγεία της μητέρας δεν θα κινδυνεύει πλέον. Ωστόσο, οι γυναίκες διατρέχουν κίνδυνο να αναπτύξουν εκλαμψία έως και έξι εβδομάδες μετά τον τοκετό των μωρών τους. Ο γιατρός σας θα συνεχίσει να παρακολουθεί την αρτηριακή σας πίεση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μετά τον τοκετό.
Εάν αφεθεί ανεξέλεγκτη, η προεκλαμψία μπορεί να βλάψει τα νεφρά, το συκώτι και τον εγκέφαλο της μητέρας.
Επίδραση στα μωρά
Δεδομένου ότι η θεραπεία για την προεκλαμψία απαιτεί τη γέννηση των μωρών, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό. Ενώ ο αντίκτυπος της προωρότητας παρουσιάζει ποικίλες επιπλοκές, η παραμονή στη μήτρα παρουσιάζει το δικό της σύνολο κινδύνων.
Όταν η ροή του αίματος στον πλακούντα είναι περιορισμένη, τα έμβρυα λαμβάνουν μειωμένο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μωρά με ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης (IUGR), χαμηλό βάρος γέννησης ή ακόμα και θνησιγένεια.
Add Comment