Η εγκυμοσύνη θεωρείται γενικά ότι διαρκεί 40 εβδομάδες, αν και το χρονικό διάστημα που μπορεί να μείνει μια γυναίκα μπορεί να διαφέρει. Στο παρελθόν, η πλήρης περίοδος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την εγκυμοσύνη που διήρκεσε από τρεις εβδομάδες πριν από την ημερομηνία τοκετού έως τρεις εβδομάδες μετά (περίπου 37–42 εβδομάδες). Στα τέλη του 2012, αναγνωρίστηκε ότι τα μωρά που γεννήθηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των πέντε εβδομάδων είχαν διαφορετικά αποτελέσματα και προκλήσεις.
Έτσι, ο ορισμός εργασίας του «ολοκληρωμένου χρόνου» τροποποιήθηκε, με μια επίσημη δήλωση από το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (ACOG) που δημοσιεύτηκε το 2013. Οι πνεύμονες, το συκώτι και ο εγκέφαλος ενός μωρού συνεχίζουν να αναπτύσσονται κατά τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, οπότε είναι σημαντικό να το λάβετε υπόψη.
Επίπεδα όρου
Ο νέος ορισμός του όρου «ολοκληρωμένος» στην πραγματικότητα χωρίζει τον όρο σε διάφορα επίπεδα.
Η πρώιμη περίοδος ορίζεται ως 37 εβδομάδες έως 38 εβδομάδες και έξι ημέρες. Η πλήρης περίοδος είναι 39 εβδομάδες έως 40 εβδομάδες και έξι ημέρες. Η όψιμη περίοδος είναι 41 εβδομάδες έως 41 εβδομάδες και έξι ημέρες. Η μετέπειτα περίοδος είναι 42 εβδομάδες και μετά.
Ενώ οι γυναίκες που κυοφορούν πολύδυμες ή εκείνες με άλλες εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου μπορεί να συμβουλεύονται να γεννήσουν πριν από την τελειόμηνη κύηση, γενικά συνιστάται να αφήνετε την εγκυμοσύνη σας να εξελιχθεί φυσικά και να μην ζητάτε επαγωγή πριν από την ολοκλήρωση.
Γιατί είναι σημαντική η πλήρης διάρκεια;
Ειδικά αν προγραμματίζετε μια επαγωγή ή καισαρική τομή, η αναμονή μέχρι τουλάχιστον τις 39 εβδομάδες κύησης μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τα αποτελέσματα για το μωρό σας. Σύμφωνα με το March of Dimes, η αναμονή μέχρι την 39η εβδομάδα κύησης μπορεί να βοηθήσει στην πλήρη ανάπτυξη του εγκεφάλου, των πνευμόνων και του ήπατος.
Μειώνει επίσης την πιθανότητα προβλημάτων όρασης και ακοής, δίνει χρόνο στο μωρό να πάρει αρκετό βάρος και προωθεί να πιπιλά, να καταπίνει και να μένει ξύπνιο μετά τη γέννηση για αρκετό καιρό.
Μερικές φορές, οι γιατροί θα προκαλέσουν νωρίς, όπως στην περίπτωση των διδύμων, ή εάν υπάρχουν σοβαροί λόγοι υγείας που απαιτούν τη γέννηση του μωρού. Ο προγραμματισμός μιας εισαγωγής για να προσπαθήσετε να αποφύγετε ένα «μεγάλο μωρό» ή επειδή θέλετε το μωρό να γεννηθεί σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.
Μερικές φορές, η ημερομηνία γέννησής σας μπορεί να είναι λανθασμένη έως και δύο εβδομάδες, ακόμη και με υπερηχογράφημα, ειδικά εάν η περίοδός σας ήταν ακανόνιστη. Επιτρέποντας στο σώμα σας να ξεκινήσει τον τοκετό με φυσικό τρόπο, όσο το δυνατόν πιο κοντά στις 39 ή 40 εβδομάδες, μειώνετε πολλούς κινδύνους που συνοδεύουν έναν πρόωρο τοκετό.
Εάν ανησυχείτε για την ικανότητά σας να ολοκληρώσετε την εγκυμοσύνη σας ή εάν ανησυχείτε για το πρόωρο μωρό σας, μιλήστε με τον μαιευτήρα σας. Θα είναι σε θέση να εξετάσει όλους τους κινδύνους για την υγεία και τα πράγματα που πρέπει να προσέξετε εάν το μωρό σας γεννηθεί νωρίς και τι θα συμβεί εάν γεννήσετε πρόωρα.
Ο γιατρός σας γνωρίζει εσάς, το ιατρικό ιστορικό σας και τι συμβαίνει με την εγκυμοσύνη σας και θα μπορεί να σας παρέχει εξατομικευμένες συμβουλές και καθοδήγηση για να σας βοηθήσει να απαλύνετε τις ανησυχίες σας και να σχεδιάσετε έναν υγιή τοκετό. Ενώ η ολοκλήρωση των ημερών είναι το ιδανικό, πολλές γυναίκες γεννούν υγιή πρόωρα μωρά.
Add Comment