Η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS) και η ρευματοειδής αρθρίτιδα (RA) είναι αμφότερες αυτοάνοσες ασθένειες, που αναπτύσσονται με παρόμοιους τρόπους. Μια αυτοάνοση ασθένεια εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα μπερδεύει τα υγιή κύτταρα ως ξένα παθογόνα και τα επιτίθεται. Ενώ η ΣΚΠ και η ΡΑ μπορεί να φαίνονται παρόμοια, τα δύο έχουν διακριτές διαφορές.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας στοχεύει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό, προσβάλλοντας τη θήκη μυελίνης, η οποία είναι η προστατευτική επικάλυψη που βρίσκεται στα νεύρα. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα στοχεύει κυρίως τον χόνδρο στις αρθρώσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι δύο ασθένειες μπορεί να εμφανιστούν ταυτόχρονα, γεγονός που προκαλεί σύγχυση στη διάγνωση και τη θεραπεία.
Αυτό το άρθρο εξετάζει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ της σκλήρυνσης κατά πλάκας και της ΡΑ, καθώς και τα διαγνωστικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να προσδιοριστεί εάν ένα άτομο έχει σκλήρυνση κατά πλάκας, ΡΑ ή και τα δύο.
Ομοιότητες
Τόσο η σκλήρυνση κατά πλάκας όσο και η ΡΑ έχουν παρόμοια εξέλιξη της νόσου και συχνά θεωρούνται οι πιο αναπηρικές αυτοάνοσες ασθένειες. Οι ομοιότητες μεταξύ των δύο ασθενειών περιλαμβάνουν:
- Συνέπειες: Τόσο στη ΡΑ όσο και στη ΣΚΠ, η διαδικασία της βλάβης προκαλείται από χρόνια φλεγμονή που αναπτύσσεται λόγω υπερδραστήριου ανοσοποιητικού συστήματος.
- Βλάβη ιστού: Η βλάβη που προκαλείται στους ιστούς τόσο στη ρευματοειδή αρθρίτιδα όσο και στη σκλήρυνση κατά πλάκας προκαλεί σε ένα άτομο κινητική δυσλειτουργία στους μύες, επηρεάζοντας το περπάτημα και το τρέξιμο.
- Συμπτώματα: Ορισμένα συμπτώματα της ΣΚΠ και της ΡΑ είναι παρόμοια, όπως κόπωση και αδυναμία. Με την πάροδο του χρόνου, και οι δύο ασθένειες προκαλούν επίσης προβλήματα κινητικότητας με διαφορετικούς τρόπους.
- Θεραπεία: Οι θεραπείες που αναπτύχθηκαν και για τις δύο ασθένειες είναι παρόμοιες και συχνά περιλαμβάνουν φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής και την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να μην μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω βλάβη.
- Γενετικό υπόβαθρο: Πολλοί άνθρωποι με ΡΑ ή σκλήρυνση κατά πλάκας μοιράζονται γενετικούς παράγοντες που μπορεί να συνδέονται με την ανάπτυξη των ασθενειών.
- Αυτοαντισώματα: Τα αντισώματα είναι τύποι πρωτεϊνών που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να βρει και να καταστρέψει παθογόνα. Τα αυτοαντισώματα είναι παρόμοια, με την έννοια ότι στοχεύουν και σκοτώνουν κύτταρα. Ωστόσο, παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα και στη συνέχεια στοχεύουν στις υγιείς πρωτεΐνες ή κύτταρα του ίδιου του σώματος.
- Εξέλιξη: Τόσο η ΡΑ όσο και η ΣΚΠ είναι προοδευτικές ασθένειες, που σημαίνει ότι χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, με τις διαθέσιμες θεραπείες, η πρόοδος συνήθως εμφανίζεται μόνο εάν δεν αντιμετωπιστεί ή υποβληθεί σε ανεπαρκή θεραπεία.
Πότε να συμβουλευτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης
Εάν εμφανίσετε πρώιμα σημάδια σκλήρυνσης κατά πλάκας ή ΡΑ, επισκεφτείτε έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας, όπως αδυναμία, κόπωση, μυρμήγκιασμα και μούδιασμα, και πρώιμα σημάδια ΡΑ, όπως κόπωση, οίδημα, πόνος, δυσκαμψία και ευαισθησία στις αρθρώσεις, θα πρέπει να αξιολογούνται από τον ιατρό σας.
Διαφορές
Η κύρια διαφορά μεταξύ της ΣΚΠ και της ΡΑ είναι η περιοχή του σώματος που επηρεάζεται από το καθένα. Στη ΡΑ, οι αρθρώσεις επηρεάζονται. Στην ΠΣ, υπάρχει βλάβη στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Διάγνωση
Η διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να είναι μια περίπλοκη διαδικασία, επειδή οι επαγγελματίες υγείας δεν έχουν αναπτύξει ακόμη ένα συγκεκριμένο τεστ για καμία από τις δύο καταστάσεις. Συνήθως, η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο με τη συλλογή πληροφοριών από διάφορους τύπους εργαστηριακών εξετάσεων, καθώς και από φυσικά ευρήματα και αυτοαναφερόμενα συμπτώματα.
Ο κύριος στόχος μετά τη διάγνωση οποιασδήποτε πάθησης είναι η διερεύνηση:
- Πόσες ζημιές έχουν γίνει στις πληγείσες περιοχές
- Η εξέλιξη της νόσου
- Πώς επηρεάζει συνεχώς το σώμα
- Εάν είναι δυνατή η ύφεση
- Η ύφεση είναι μια περίοδος κατά την οποία τα συμπτώματα της νόσου υποχωρούν εντελώς ή μειώνονται.
