Το παιδικό τραύμα επιταχύνει την κυτταρική γήρανση, σύμφωνα με καναδούς ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences. Πολλαπλά στρεσογόνα γεγονότα στην παιδική ηλικία μπορεί να έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στο μήκος των τελομερών στην ενήλικη ζωή από ό,τι το στρες στη μετέπειτα ζωή.
Οι επιστήμονες ανέλυσαν τα γονίδια 4.598 ατόμων, ο μέσος όρος ηλικίας των οποίων ήταν 69 έτη. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στην παιδική τους ηλικία (προβλήματα με την αστυνομία πριν από την ηλικία των 18 ετών, σχολικές επιδόσεις, χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ από τους γονείς και σωματική κακοποίηση).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα που είχαν βιώσει πολύ στρες στην παιδική ηλικία είχαν περισσότερα κύτταρα με μικρότερα τελομερή, τα οποία βρίσκονται στα άκρα των χρωμοσωμάτων και είναι υπεύθυνα για την προστασία τους από τη φθορά. Κάθε φορά που ένα κύτταρο πολλαπλασιάζεται, το τελομερές μικραίνει και όταν μικραίνει αρκετά, το κύτταρο αναπόφευκτα πεθαίνει. Προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει το μήκος των τελομερών με τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, πνευμονοπάθειας, διαβήτη τύπου 2, άνοιας και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Παιδικό τραύμα και γήρανση
Το μήκος των τελομερών έχει συνδεθεί με την πραγματική γήρανση του ανθρώπου. Μελέτες έχουν δείξει ότι το άγχος, όπως το διαζύγιο ή η ανεργία, μειώνει τη διάρκεια ζωής. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι αυτό ισχύει και όταν το άγχος έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία.
Συγκεκριμένα, ιδιαίτερα στρεσογόνα γεγονότα κατά την παιδική ηλικία οδηγούν σε μείωση του μήκους των τελομερών κατά 11%. Η μείωση αυτή ήταν παρόμοια όταν λήφθηκαν υπόψη άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν το μήκος των τελομερών, όπως το κάπνισμα, το βάρος και το ιατρικό ιστορικό. Πράγματι, το άγχος στην παιδική ηλικία θεωρείται ότι προκαλεί μεγαλύτερη κυτταρική γήρανση από ό,τι τα στρεσογόνα γεγονότα στην ενήλικη ζωή.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ από τους γονείς, η κακομεταχείριση, τα νομικά προβλήματα, τα οικονομικά προβλήματα στο σπίτι ή η επαναλαμβανόμενη σχολική εργασία μπορούν να μειώσουν το μήκος των τελομερών. Η επιρροή των ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων φαίνεται να είναι ισχυρότερη από τους οικονομικούς, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης δρ Eli Pooterman, αναπληρωτής καθηγητής κινησιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ.
Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακριβώς πώς το έντονο παιδικό στρες επηρεάζει την κυτταρική ηλικία του οργανισμού, αλλά οι εκκρινόμενες ορμόνες και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να εμπλέκονται. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι το στρες έχει αρνητική επίδραση στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς τα τελομερή των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος μικραίνουν κατά δεκαετίες.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Δρ Pat Monahan του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, “υπάρχουν ενδείξεις για ήπιες επιπτώσεις”, όπως έγραψε σε ηλεκτρονικό μήνυμα.
