Η τοξοπλάσμωση προκαλείται από ένα μονοκύτταρο παράσιτο γνωστό ως Toxoplasma gondii. Συνήθως προκαλείται από την κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή από τυχαία επαφή χέρι με στόμα με περιττώματα γάτας. Το παράσιτο μπορεί επίσης να μεταδοθεί από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και, σπανιότερα, κατά τη διάρκεια μεταμόσχευσης οργάνου ή βλαστοκυττάρων.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, περίπου το 11 τοις εκατό του πληθυσμού των ΗΠΑ άνω των πέντε ετών έχει μολυνθεί από T. gondii (ή περίπου 39 εκατομμύρια άνθρωποι).
Ενώ η ασθένεια συνήθως προκαλεί λίγα, εάν υπάρχουν, συμπτώματα, μπορεί να γίνει θανατηφόρα σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή σε μωρά που έχουν μολυνθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Κατανοώντας τις αιτίες και τους κινδύνους της τοξοπλάσμωσης, μπορείτε να λάβετε τα απαραίτητα βήματα για να αποφύγετε τη μόλυνση σε οποιοδήποτε στάδιο της ζωής.
Παράγοντες κινδύνου τοξοπλάσμωσης
Διαδρομές Μετάδοσης
Το παράσιτο T. gondii βρίσκεται παγκοσμίως και ουσιαστικά σε όλα τα θερμόαιμα ζώα. Η μετάδοση του T. gondii είναι μοναδική στο ότι μπορεί να συμβεί με έναν από τους δύο τρόπους: είτε με την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος είτε κατά λάθος κατάποση περιττωμάτων γάτας.
Μολυσμένο κρέας
Όταν μολυνθεί, το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή (είτε είναι ζώο είτε άνθρωπος) θα είναι συνήθως σε θέση να ελέγξει τη μόλυνση. Ωστόσο, το παράσιτο δεν εξαφανίζεται. Μάλλον, περνά σε κατάσταση λήθαργου, σχηματίζοντας μικροσκοπικές κύστεις στους ιστούς (που ονομάζονται βραδυζωίτες) σε όλους τους ιστούς του σώματος.
Εάν ένας άνθρωπος φάει ένα μολυσμένο ζώο, αυτές οι ιστικές κύστεις μπορούν να επανενεργοποιηθούν σε πλήρως σχηματισμένα παράσιτα (γνωστά ως ταχυζωίτες) και να προκαλέσουν μόλυνση.
Περιττώματα γάτας
Οι γάτες, είτε οικόσιτες είτε άγριες, είναι μοναδικές στο ότι το T. gondii μπορεί να επιβιώσει και να αναπαραχθεί στην επένδυση των εντέρων του ζώου. Μέσα σε αυτούς τους ιστούς, το παράσιτο μπορεί να παράγει μικροσκοπικές κύστεις, που ονομάζονται ωοκύστεις, οι οποίες απελευθερώνονται κατά εκατομμύρια στα κόπρανα της γάτας.
Αυτές οι ωοκύστεις είναι έτοιμες για αναπαραγωγή και μπορούν να επιβιώσουν για πολλούς μήνες σε ζεστές ή χαμηλές θερμοκρασίες λόγω της δομής τους με παχύ τοίχωμα. Μπορούν ακόμη και να επιβιώσουν και να πολλαπλασιαστούν σε αποθέματα νερού.
Μόλις καταποθούν, οι ωοκύστεις υφίστανται μια διαδικασία γνωστή ως εκκύστωση κατά την οποία το παράσιτο απελευθερώνεται και είναι σε θέση να μολύνει κύτταρα του πεπτικού συστήματος, των πνευμόνων και άλλων συστημάτων οργάνων.
