Μπορεί να αισθάνεστε υπερβολικό αν σας πει ο παιδίατρος ότι το παιδί σας είναι λιποβαρές. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ένα ή δύο σημεία γραφικής παράστασης σε ένα διάγραμμα ανάπτυξης δεν είναι απαραίτητα σημάδι ότι ένα παιδί δεν μεγαλώνει με τον ρυθμό που είναι κατάλληλος για αυτό. Και η γενετική πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη. Ωστόσο, το να παρακολουθείτε την ανάπτυξη του παιδιού και να έχετε συνεχείς συζητήσεις με τον παιδίατρό του (και τον διαιτολόγο, εάν έχετε πρόσβαση σε έναν) είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τυχόν υποσιτισμό ή μια υποκείμενη ιατρική κατάσταση.
Εάν εσείς και ο παιδίατρός σας αποφασίσετε ότι είναι σημαντικό να αυξήσετε ή να μεγιστοποιήσετε την πρόσληψη τροφής από το παιδί σας, ακολουθούν μερικές χρήσιμες συμβουλές που μπορούν να σας βοηθήσουν να το κάνετε αυτό εφικτό, συμβάλλοντας παράλληλα στη μείωση του στρες γύρω από το φαγητό και στη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης με το φαγητό και το φαγητό για το παιδί σας.
Αιτίες χαμηλού βάρους στα παιδιά
Τα βρέφη και τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να πάρουν βάρος για διάφορους λόγους: Δυσκολία ως νεογέννητο, διαταραχές των αισθητηρίων/υφής, δεν τους προσφέρουν τροφές, τροφική ανασφάλεια, άγχος, υπερβολική πρόσληψη γάλακτος ή χυμού, δυσλειτουργία κατάποσης, τροφικές αλλεργίες, φάρμακα που μειώνουν την όρεξη… Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί.
Ορισμένες ανησυχίες σχετικά με την ανεπαρκή αύξηση βάρους σχετίζονται με θέματα σίτισης ή φαγητού που είναι παροδικά και επιλύονται μόνα τους ή με λίγη ενθάρρυνση από τους γονείς και τη βοήθεια εγγεγραμμένου διαιτολόγου ή/και παιδίατρου. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που το βάρος ενός παιδιού μειώνεται ή δεν αυξάνεται και απαιτείται συγκεκριμένη, άμεση και συνεχής παρέμβαση. Για παράδειγμα:
- Ο διαβήτης τύπου 1 μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή απώλεια βάρους εάν δεν ελεγχθεί.
- Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός σχετίζεται με κακή ανάπτυξη.
- Τα φάρμακα για τη ΔΕΠΥ είναι γνωστό ότι προκαλούν καταστολή της όρεξης.
- Η κυστική ίνωση μπορεί να δυσκολέψει την αύξηση ή τη διατήρηση βάρους.
- Η κοιλιοκάκη μπορεί να προκαλέσει χαμηλό βάρος και χαμηλό ανάστημα στα παιδιά.
- Διατροφικές διαταραχές, όπως η νευρική ανορεξία και η νευρική βουλιμία, εμφανίζονται πλέον στα παιδιά.
- Τα παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά όπου οι άνθρωποι γύρω τους κάνουν δίαιτα μπορεί να αναλάβουν τις συμπεριφορές και τις διατροφικές επιλογές των ενηλίκων γύρω τους.
Ανάλογα με την υποκείμενη αιτία, μπορεί να χρειαστείτε έναν ειδικό γιατρό καθώς και έναν εγγεγραμμένο διαιτολόγο για να σας βοηθήσει να δημιουργήσετε ένα διατροφικό πρόγραμμα κατάλληλο για την πάθηση ή να παράσχετε συμβουλές σχετικά με την αύξηση της διατροφικής ενέργειας (δηλαδή θερμίδων). Σπάνια υπάρχει μια λύση που ταιριάζει σε όλους.
Τα σχέδια θεραπείας μπορεί να φαίνονται διαφορετικά ανάλογα με το παιδί και την υποκείμενη αιτία. Πολλά πράγματα επηρεάζουν, συμπεριλαμβανομένης της προσβασιμότητας στα τρόφιμα, του διατροφικού περιβάλλοντος, της συνέπειας και των προτιμήσεων.
Από πού να αρχίσω
Ρίξτε μια ματιά στο τι τρώει και τι απολαμβάνει το παιδί σας αυτή τη στιγμή καθώς και το γενικό πρόγραμμά του για φαγητό. Σκεφτείτε τα ακόλουθα:
Δημιουργήστε ένα πρόγραμμα. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα διατροφής από το οποίο μπορεί να βασιστεί το παιδί σας; Ίσως προσφέρετε τρία γεύματα και τρία σνακ κάθε μέρα, ώστε το παιδί σας να μπορεί όχι μόνο να εξασκήσει τις διατροφικές δεξιότητες αλλά να μάθει να ακούει τα σημάδια του σώματος για πείνα και κορεσμό.
Ελαχιστοποιήστε τους περισπασμούς στα γεύματα και τα σνακ. Δοκιμάστε να κλείσετε την τηλεόραση και να μην δέχεστε τηλεφωνικές κλήσεις ή να χρησιμοποιείτε tablet. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη σύνδεση ενός παιδιού με ενδείξεις πείνας και πληρότητας και επίσης να βοηθήσει στη συνολική απόλαυση.
Μην πιέζετε το φαγητό, μην επιβραβεύετε ή τιμωρείτε διατροφικές συμπεριφορές. Η διατήρηση των συσχετισμών ηθικής μακριά από την ποσότητα του φαγητού που καταναλώνεται μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης με το φαγητό για το παιδί και όλους όσοι βρίσκονται στο τραπέζι.
Δημιουργήστε μια χαλαρή, ευχάριστη ευκαιρία για φαγητό. Το να τρώτε με άλλους ανθρώπους, ώστε τα παιδιά να μπορούν να δουν τους άλλους να δοκιμάζουν νέα φαγητά και να συμμετέχουν στη διατροφική εμπειρία, μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμο στη διδασκαλία των παιδιών να τρώνε. Προτιμώνται οι ενθαρρυντικές συζητήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τη διατροφή ή το βάρος και που δεν εστιάζουν στο πόσο ή στο πόσο λίγο τρώει κάποιος, αλλά είναι ευχάριστες και χωρίς αποκλεισμούς.
Συνέχισε να προσπαθείς! Μπορεί να χρειαστούν πολλές (πολλές!) εκθέσεις σε τρόφιμα για να δημιουργηθεί η τάση για ένα παιδί είναι έτοιμο να το δοκιμάσει. Αυτό μπορεί να μοιάζει με: Πρώτον, αφήνοντας το φαγητό στο πιάτο τους. μετά αγγίζουν το φαγητό με το πιρούνι τους, μετά μυρίζουν το φαγητό, μετά αγγίζουν το φαγητό με το δάχτυλό τους και μετά αγγίζουν το φαγητό με τη γλώσσα. Μπορεί να χρειαστούν 30 ή περισσότερες εκθέσεις σε ένα τρόφιμο προτού το παιδί δεχθεί το φαγητό. Συμπεριλάβετε νέα τρόφιμα στα γεύματα, αλλά φροντίστε να παρέχετε πράγματα που ήδη γνωρίζετε ότι αγαπά το παιδί σας ως το μεγαλύτερο μέρος του γεύματος, ώστε το νέο φαγητό να μπορεί να εξερευνηθεί αλλά να μην εξαρτάται από αυτά για ενέργεια.
Κάντε το παιδί σας να συμμετέχει! Μερικές φορές το να τα βοηθήσουν τα παιδιά στην κουζίνα τα κάνει πιο ενθουσιασμένα να φάνε ορισμένα τρόφιμα. Επιπλέον, το να ρωτήσετε ένα παιδί τι του αρέσει και να το ενσωματώσετε στον οικογενειακό προγραμματισμό γευμάτων μπορεί να αυξήσει αυτό που τρώνε.
Add Comment