Πολλοί άνθρωποι πράγματι παίρνουν βάρος μετά την έναρξη θεραπείας για τον υπερθυρεοειδισμό, ενώ κάποιοι αναπτύσσουν παχυσαρκία. Τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από αυτή τη μελέτη δίνουν συγκεκριμένους αριθμούς για αυτήν την αρνητική επίδραση της θεραπείας με υπερθυρεοειδισμό.
Η συνήθης εξέλιξη είναι η εξής: οι ασθενείς παρατηρούν ότι χάνουν βάρος χωρίς να προσπαθήσουν και πηγαίνουν στον γιατρό, οπότε μαθαίνουν ότι έχουν υπερδραστήριο θυρεοειδή. Υποβάλλονται σε μη χειρουργική θεραπεία με ένα αντιθυρεοειδικό φάρμακο όπως μεθιμαζόλη ή προπυλθειουρακίλη (επίσης γνωστή ως PTU), ή με αντιθυρεοειδική φαρμακευτική αγωγή συν θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο (RAI).
Μετά τη θεραπεία, οι ασθενείς θα παρατηρούν συνήθως μια σταθερή αύξηση βάρους παρά το γεγονός ότι δεν κάνουν αλλαγές στη διατροφή ή την άσκησή τους. Πρώτα, το βάρος θα πλησιάσει το κανονικό τους επίπεδο, αλλά στη συνέχεια πολλοί συνεχίζουν να βιώνουν περαιτέρω αύξηση βάρους, γίνονται υπέρβαροι ή ακόμη και παχύσαρκοι.
Αν και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης γνωρίζουν ότι μπορεί να προκύψει αύξηση βάρους μετά τη θεραπεία, συχνά δεν αναφέρουν αυτό το αποτέλεσμα στους ασθενείς. Ωστόσο, η απλή γνώση του πόσο συχνή είναι αυτή η παρενέργεια μπορεί να είναι μεγάλη ανακούφιση για τους ασθενείς. Και η επίγνωση ότι μπορεί να συμβεί αύξηση βάρους σημαίνει ότι οι ασθενείς μπορούν να λάβουν προληπτικά μέτρα για να προβλέψουν το πρόβλημα και να μειώσουν το αποτέλεσμα.
Υπερθυρεοειδισμός Στατιστικά αύξησης βάρους
Για τη μελέτη τους, ο Δρ Boelaert και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν τη βάση δεδομένων Thyroid Clinic στο University Hospitals Birmingham National Health Service Foundation Trust. Εξέτασαν δεδομένα για όλους τους ενήλικες με υπερθυρεοειδισμό που έλαβαν θεραπεία είτε με αντιθυρεοειδικά φάρμακα. ραδιενεργό ιώδιο (131-I), που ονομάζεται επίσης ραδιενεργό ιώδιο (RAI). ή και τα δύο μεταξύ 2000 και 2014.
Τα άτομα παρακολουθήθηκαν για τρία χρόνια μετά τη θεραπεία. Κανένας από αυτούς δεν έκανε θυρεοειδεκτομή—χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς—που είναι μια άλλη θεραπευτική επιλογή.
Συνολικά, η μελέτη εξέτασε 1.373 ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό, ηλικίας 18 έως 90 ετών. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, οι άνδρες πήραν περίπου 17,6 κιλά κατά μέσο όρο, ενώ οι γυναίκες κέρδισαν κατά μέσο όρο λίγο περισσότερο από 12 κιλά. Οι ερευνητές συνέκριναν το κέρδος βάρους των ασθενών με αυτό ενός αντίστοιχου πληθυσμού σύγκρισης σχεδόν 11.000 ατόμων που δεν είχαν υπερδραστήριο θυρεοειδή.
Κατά την έναρξη της θεραπείας με φάρμακα, όσοι είχαν διαγνωστεί ότι είχαν υπερδραστήριο θυρεοειδή ζύγιζαν κατά μέσο όρο λιγότερο από τον πληθυσμό σύγκρισης, λέει ο Δρ Boelaert, κάτι που ήταν αναμενόμενο. Ωστόσο, μετά τη θεραπεία, τα άτομα με υπερθυρεοειδισμό είχαν περισσότερες πιθανότητες από την ομάδα σύγκρισης να έχουν σωματικό βάρος που χαρακτηρίστηκε ως παχύσαρκο – συγκεκριμένα, οι άνδρες ήταν 1,7 φορές πιο πιθανό και οι γυναίκες 1,3 φορές.
Με άλλα λόγια, οι συμμετέχοντες πέρασαν από το βάρος λιγότερο κατά μέσο όρο από την ομάδα σύγκρισης πριν από τη θεραπεία σε, σε πολλές περιπτώσεις, να κέρδισαν αρκετό βάρος για να τους βάλουν στο εύρος των παχύσαρκων.
Σε σύγκριση με τη θεραπεία μόνο με αντιθυρεοειδικά φάρμακα, η θεραπεία που περιελάμβανε RAI συνδέθηκε με πρόσθετο κέρδος περίπου 1,3 κιλών, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Η εμπειρία σταθερής αύξησης βάρους είναι η πιο πιθανή κατά τους πρώτους έξι μήνες μετά τη θεραπεία και στη συνέχεια μπορεί να μειωθεί κάπως. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι στη μελέτη παρουσίασαν τουλάχιστον κάποιο επίπεδο αύξησης βάρους για περισσότερα από δύο χρόνια.
Συνολικά, από το σημείο στο οποίο αναζήτησαν φροντίδα για τον υπερθυρεοειδισμό έως το τέλος της παρακολούθησης της θεραπείας τους, σχεδόν τα δύο τρίτα του πληθυσμού της μελέτης -65%- παρουσίασαν αύξηση βάρους 5% ή περισσότερο και περισσότερο από το ένα τρίτο (38%) κέρδισαν 10% ή περισσότερο από το σύνηθες σωματικό τους βάρος (προ-υπερδραστήριος θυρεοειδής). Οι άνδρες κέρδισαν περισσότερο βάρος κατά μέσο όρο από τις γυναίκες.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο εύρημα: Όσοι είχαν υπερδραστήριο θυρεοειδή λόγω της νόσου του Graves έτειναν να παίρνουν περισσότερο βάρος από εκείνους που είχαν τοξικό οζώδη υπερθυρεοειδισμό ή των οποίων η αιτία υπερδραστήριου θυρεοειδούς δεν ήταν γνωστή.
Τι προκαλεί την υπερβολική αύξηση βάρους μετά τη θεραπεία υπερθυρεοειδισμού;
Δεν είναι απολύτως σαφές γιατί τα άτομα που λαμβάνουν θεραπεία με αντιθυρεοειδικά φάρμακα ή ραδιενεργό ιώδιο για να αντιστρέψουν τον υπερθυρεοειδισμό τους, παρουσιάζουν τάση να ανακτήσουν το χαμένο βάρος και περισσότερο. Φαίνεται ότι κάτι στη διαδικασία της νόσου ή ίσως από τη θεραπεία τα κάνει να καταλήγουν πιο βαριά. Χρειάζεται όμως περισσότερη έρευνα για να κατανοηθούν οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί που παίζουν.
